Is dit de laatste echte nieuwsfoto?

De afgelopen 20 jaar heeft de media via de scanner een belangrijk deel van het nieuws weten te volgen. Op deze manier werd de media in de gelegenheid gesteld om belangrijke gebeurtenissen in woord en beeld te verslaan.
De directe en actuele informatie die de media via de scanner ontving stelde hen in staat om snel een objectieve en complete verslaggeving tot stand te brengen. Ongeveer 2 jaar geleden werd de aantocht van het nieuwe digitale communicatiesysteem C2000 door de overheid aangekondigd en op dat moment was het belangrijkste punt voor de media dat het meeluisteren onmogelijk zou worden. Omdat de ‘gevestigde media’ dacht dat het allemaal wel weer goed zou komen en fotopersburo-eigenaar Frank van den Berg en cameraman Paul Hartendorf dit nog niet zagen gebeuren hebben zij het voortouw genomen. Hieruit is een mediacollectief ontstaan met de werknaam ‘Pers 2000’.

Uit briefwisselingen met minister Remkes en kamervragen door de politieke oppositie in de Tweede Kamer bleek dat het meeluisteren voor de media met C2000 geen bespreekbare optie was. Op de vraag hoe de media dan direct aan actuele informatie bij een belangrijke gebeurtenis moet komen werd door minister Remkes doorverwezen naar de korpsleiding. In een werkgroep die door de minister is aangesteld waarbij vertegenwoordigers zitten van Binnenlandse Zaken, Politie, Brandweer en de media, wordt nog onderzocht of een zogenaamd persalarm als alternatief kan dienen voor het gemis van de berichten via de scanner. In het lopende overleg tussen media en de overheid is daarover tot op heden echter nog steeds geen concrete duidelijkheid terwijl al meer dan de helft van Nederland op het nieuwe systeem draait.

Ook Minister President Balkenende schrijft in een reactie op de ‘Noodklok van de Nederlandse media’ niets toe te voegen te hebben aan de stelling van minister Remkes. De media is daarmee afhankelijk geworden van de berichtgeving die het betreffende politiekorps wil vrijgeven. Ook het moment waarop dat gebeurt ligt geheel in handen van de betreffende woordvoerder. Op dit moment al ondervindt de media hinder door veelal te late en incomplete informatie waardoor het ‘ter plaatse’ gaan geen enkele beduidende informatie en/of beeld meer oplevert.

Ook de journalistieke discussie heeft hierdoor een kritiek punt bereikt. Wat is de waarde van de objectiviteit en compleetheid van een nieuwsfeit dat door de persvoorlichter aan de media wordt verstrekt?
Op welke manier is er voor een journalist, als ‘alles al is gebeurd’, nog een compleet en objectief verslag te maken?
Een sprekend voorbeeld is het ongeval in Amsterdam waarbij een tasjesrover dodelijk verongelukte. De Amsterdamse politie werkt nog niet met C2000 waardoor dit bericht nog via de scanner mee was te luisteren. Het leverde een bijzondere foto op die de grimmige sfeer van die avond in één beeld samenvatte. Een wat bewogen foto met daarop de afgezette straat waar het slachtoffer naast zijn scooter ligt en in de achtergrond de politie te zien is. Met het C2000 systeem had de media dit moment niet kunnen ‘verslaan’ omdat eventuele berichtgeving vanuit de politie zelf veel te laat zou komen.

Ook Amsterdam en de andere helft van Nederland zullen binnen afzienbare tijd overgaan op C2000. Nederland zal vanaf dat moment compleet afhankelijk zijn van wat de overheidsdiensten kunnen en willen melden en op welk moment dit gebeurt. De onafhankelijke verslaggeving in Nederland is daarmee in gevaar gekomen. © BON