Nederlandse zonnewagen Nuna 3

Nuna 3 is een racemonster, 5 meter lang en 1,80 meter breed. De coureur ligt plat op zijn rug, zodat de bovenkant van de wagen maar 80 cm boven het wegdek uitsteekt. Nuna 3 kan topsnelheden bereiken van 170 km/uur. De gemiddelde snelheid tijdens de World Solar Challenge zal waarschijnlijk rond de 100 km/uur liggen.

Voor een ongeoefend oog lijkt Nuna 3 op de voorgangers Nuna 1 en Nuna 2. Het basisconcept is weliswaar hetzelfde, maar op alle onderdelen is de zonnewagen verbeterd. De zonnecellen op het dak en de zijkanten van de wagen, hebben een hoger rendement. Meer dan 26 procent van het zonlicht wordt omgezet in elektrische energie. De zonnecellen van Nuna 3 behoren tot de wereldtop en worden ook gebruikt op de allernieuwste satellieten.
Door een aangepast ontwerp is de luchtweerstand drastisch verminderd. Bij het ontwerp is rekening gehouden met de zijwind die Nuna 3 zal ondervinden tijdens de race van Darwin naar Adelaide.

Geavanceerde lichtgewicht materialen en slim materiaalgebruik maken Nuna 3 – met 200 kilo – 50 kilo lichter dan Nuna 2. Met een doordacht strategieprogramma bepaalt het Nuon Solar team de juiste rijsnelheid. Zonne-intensiteit, inhoud van de batterijen en bewolking zijn de belangrijkste elementen voor het bepalen van de racestrategie.

Het Nuon Solar Team bestaat uit TU Delft-studenten van verschillende opleidingen. Zo zijn de opleidingen Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek, Werktuigbouwkunde, Industrieel Ontwerpen en Informatica vertegenwoordigd in het team. Het team wordt geadviseerd door Wubbo Ockels, die als adviseur van de vorige teams vertrouwd is met de race voor zonneauto’s.

De World Solar Challenge is een race over een afstand van 3010 km. Het parcours volgt de Stuart Highway, de snelweg dwars door het Australische continent van Darwin in het noorden naar Adelaide in Zuid-Australië. Alle deelnemende zonnewagens moeten aan de strenge reglementen van de wedstrijdorganisatie voldoen. Nuna 3 rijdt tijdens de race tussen het normale wegverkeer. Zo zijn de beruchte roadtrains, enorme vrachtwagens, een geducht gevaar voor de lichte zonnewagen.

Alle teams rijden van 8 uur ’s ochtends tot 5 uur ’s avonds. Daarna slaat het team hun kamp op en wordt het zonnepaneeldak naar de zon gekanteld om de laatste zonnestralen op te vangen.

De omstandigheden tijdens de race zijn extreem zwaar. De temperatuur in de cockpit kan oplopen tot 50 graden. De coureur moet 5 uur lang geconcentreerd kunnen blijven rijden. Vier teamleden worden opgeleid tot coureur. Zij lossen elkaar af tijdens de lange tocht door de zinderende Australische hitte.

Ongeveer 30 teams uit de hele wereld nemen deel aan de World Solar Challenge 2005. De belangrijkste tegenstand wordt verwacht uit Europa, de Verenigde Staten en Australië. Het team van het Royal Melbourne Institute of Technology (RMIT) en het team van het Massachusetts Institute of Technology (MIT, Boston) die vorig jaar als tweede en derde eindigden, gaan deze keer de strijd aan met Nuna 3.

Het Nuon Solar Team wil met haar deelname aan de World Solar Challenge de interesse in duurzame energie en technologie stimuleren. De toepassingen van zonne-energie zijn erg ruim en met dit uitdagende en avontuurlijke project demonstreren de jonge teamleden wat er op dit gebied mogelijk is. Jongeren met ambitie kunnen veel bereiken en een substantiële bijdrage leveren aan technologische vernieuwing en een duurzame toekomst.