Veiligheidsprotocol wadlopers

De reddingsoefening, die werd gehouden onder de naam Zuider Spruit, was een initiatief van de Stuurgroep Waddenprovincies. Tijdens de oefening zijn geen regelrechte misstanden geconstateerd. Wel kunnen bepaalde procedures nog verder worden geuniformeerd of verbeterd.. De waddenprovincies en vertegenwoordigers van de wadloopsector en hulp- en reddingsdiensten werkten vervolgens samen aan een serie aanbevelingen in de werkgroep Zuider Spruit. Een van die aanbevelingen is een veiligheidsprotocol voor gidsen van groepen wadlopers. Gerrit Miedema biedt de aanbevelingen namens de werkgroep aan de wadlooporganisaties, de hulp- en reddingsdiensten en de waddenprovincies aan. Met de aanbevelingen moeten zowel de wadlooporganisaties als de hulp- en reddingsdiensten als de waddenprovincies aan de slag in hun opleidingen, oefenprogramma’s en regelgeving.


Het veiligheidsprotocol moet gidsen een handvat bieden om adequaat te handelen tijdens eventuele calamiteiten. Zo schrijft het protocol voor om het aantal lopers in een groep vooraf te tellen, om deelnemers te informeren over de rol en de herkenbaarheid van de gidsen en om te communiceren via een bepaald marifoonkanaal. Het protocol geeft ook aanwijzingen over aan wie melding gemaakt moet worden van eventuele problemen en hoe er met de groep lopers omgegaan moet worden in geval van een calamiteit. In de praktijk werden deze aanbevelingen vaak al wel gehanteerd, maar door het veiligheidsprotocol is deze praktijk voor alle betrokkenen helder omschreven.
Een verkorte en daarmee handzame versie van het protocol is uitgevoerd in geplastificeerd zakformaat en wordt verspreid onder wadlooporganisaties en individuele gidsen.

Een belangrijke aanbeveling was ook om de veiligheid op het Wad elk jaar te toetsen. Het ene jaar gebeurt dat in de vorm van een zogenaamde "table top exercise", ofwel een droogoefening en het andere jaar met een "life"oefening. In 2006 wordt begonnen met een droogoefening, in 2007 volgt een life-oefening.