Vanaf het midden van de 19de eeuw werden de kaartjes opgesierd met behulp van het fotografische procédé. Ook briefpapier werd toen volop versierd, en twee typen wenskaarten beleefden een ware rage: de kerstkaart en de Valentijnskaart. Tot 1850 werden kaarten alleen door de elite en rijken verstuurd. De kaarten zelf waren heel kostbaar, maar iedere kaart werd met de hand bezorgd en ook dat was een dure aangelegenheid.
Aan het begin van de 19e eeuw kwam de machinale kaartproductie op gang waardoor de ansichten goedkoper werden. Samen met de introductie van de postzegel werd de ansichtkaart voor bijna iedereen betaalbaar. Prentbriefkaarten bleven heel lang iets bijzonders en dierbaars en werden daarom bewaard. Zo ontstonden de eerste verzamelingen wenskaarten waarvoor al spoedig speciale albums in de handel werden gebracht. Er waren er die tweeduizend kaarten konden bevatten.
De tentoonstelling ‘Groeten uit Dokkum’ laat de ontwikkeling van de ansichtkaart van omstreeks 1900 zien, als vervolg op de ongeïllustreerde briefkaarten en brieven uit de 18e en 19e eeuw. Ook wordt er aandacht besteed aan de diverse uitgevers van ansichten die Dokkum toen kende, onder andere J. Kamminga, vader van Doederus Kamminga, oprichter van het museum. Enkele honderden ansichten uit eigen collectie, vooral uit de allervroegste periode, zullen op de tentoonstelling te zien zijn.
De tentoonstelling is te bezichtigen van 25 maart t/m 10 juni in museum Het Admiraliteitshuis in Dokkum.
vrijdag, 17. maart 2006 - 14:19
Groeten uit Dokkum
Dokkum
De geschiedenis van de wenskaart begint al in de middeleeuwen, toen geliefden hun gevoelens toonden door elkaar toe te zingen. Deze liefdesuitingen werden vanaf de 15e eeuw ook aan het papier toevertrouwd. Vanaf de 17de eeuw is het bij de gegoede stand in Europa gebruikelijk wens- of visitekaartjes te versturen.
Provincie:
Tag(s):