dinsdag, 28. februari 2006 - 12:36

Oude Westen voelt veiliger

Rotterdam

Het Oude Westen is nog niet helemaal uit de rode cijfers, maar wel weer veiliger geworden. En dat is voor een belangrijk deel te danken aan de buurtagent, aan de persoonsgebonden aanpak van de politie, maar ook aan het samenspel tussen politie, gemeente, justitie en hulpverlening.

Vrijdag bleek uit de zogenaamde veiligheidsindex dat de bewoners van Het Oude Westen zich in 2005 veiliger voelden dan in 2004. De score steeg van 2,7 naar 3,5. Om het predikaat veilig te verdienen is een score van minimaal 3,9 nodig.

Buurtagent Jeroen Bakker is niet echt verrast over de redelijke maar toch ook iets teleurstellende uitkomst. Wat is veiligheid precies, vraagt hij zich af. “Wij zien aan onze eigen cijfers dat het beter gaat met de veiligheid in het oude Westen. Maar als je een bewoner er naar vraagt, gaat het ook om zijn eigen gevoel, om zijn beeldvorming. Een mooi voorbeeld: ik zat bij een bewoner thuis, toen er een zo te zien Antilliaanse man langs het raam liep. ‘Daar loopt een dealer’, mopperde mijn gastheer, ‘die kwam vanochtend ook al langs.’ Ik ben toen op onderzoek gegaan en die ‘dealer’ bleek een keurige beveiligingsbeambte met een gezin met twee kinderen. Hij had toevallig die dag zijn auto daar in de buurt geparkeerd. Ik heb het die mopperaar natuurlijk wel even verteld.�

“Veiligheid is lang alleen de taak van de politie geweest�, vertelt wijkteamchef Theo Kion. “Kijk naar het Rijnhoutplein. Jarenlang een rondhangplek voor jongeren, met veel overlast voor de bewoners. Inmiddels is het plein weer van alle bewoners. Niet alleen doordat die jongeren door de politie zijn opgepakt, maar ook doordat allerlei andere partijen hun schouders onder dit probleem hebben gezet. Dat is ook een compliment aan het adres van de Centrumraad, die een speciale veiligheidscoördinator aanstelde. Die zag, net als wij, dat alleen aan- en oppakken geen oplossing is. Opbouwwerkers en jongerenwerkers gingen met alle partijen aan de slag. Bewoners en jongeren leerden elkaar kennen en organiseerden zelfs een feest met elkaar�.
“Maar zelfs dan blijft politie-inzet nodig�, vertelt buurtagent Mark van Duin. “Vooral in de zomer. Er wonen hier erg veel jongeren en die hebben niet veel ontspanningsruimte voor zichzelf. Dat is nooit een excuus voor het maken van lawaai en rotzooi natuurlijk, maar we zouden graag wat meer sport- en buurthuismogelijkheid krijgen�. Op een ander plein is het nogal een rotzooi. Het is de buurtagent die dit meldt aan de Roteb. “Maar eigenlijk zou ik willen dat de bewoners eens wat vaker bellen. Er liggen lege drankflessen. Dat moet toch opvallen.�

Ook op andere terreinen blijft er nog wel wat te wensen over voor Het Oude Westen. Een speciaal team drugsoverlast is er aan het werk. Dealers, gebruikerspanden, hennepkwekerijen, niemand wil dat soort overlast in de buurt. Op dat terrein is al heel veel gebeurd. Op initiatief van de politie zijn er zogenaamde ‘schouwploegen’ opgericht. Zo’n ploeg bestaat uit bewoners, opbouwwerkers en een politieman of -vrouw in burger. Deze mensen zoeken naar alles wat met drugs te maken heeft en geven de plekken waar ze iets vinden een kleur. Theo: “In het begin stond de kaart van de wijk vol rode en paarse vlekken, de slechtste kleuren. Nu zien we het steeds groener worden, want rood en paars zijn aangepakt. Voor dealers is het hier steeds slechter handeldrijven en dan blijven ze weg�.

Adopterende agenten en de persoonsgebonden aanpak haalden meermalen het nieuws. Weer een Rotterdamse hersenkronkel? Agenten ‘adopteren’ één of meer overlastgevende zwervers, vaak drugsgebruikers, die weinig echt crimineel gedrag vertonen, maar wel de bewoners eindeloos tot last zijn. Er zal maar zo’n dakloze tobber regelmatig in een portiek verblijven. En dus allerlei onsmakelijke resten achterlaten. De adoptie-agenten zitten deze junks dicht op de huid. Iedere misstap levert een boete op. En met een stapel verbalen kan Justitie hen een tijdlang opsluiten, met twee voordelen als gevolg. Ze zijn van de straat en de hulpverleners hebben ruim de tijd op hen in te praten. Want veel van deze mensen mijden liever hulpverleners. Theo: “Van dat adoptie-gedoe krijgen ze op een gegeven moment zo verschrikkelijk genoeg, dat de hulpverlening een kans krijgt. Een aantal van hen zit inmiddels in een begeleid-wonen-traject. En de zwervers die eigenlijk in een andere stad thuishoren, hebben we zo vaak teruggebracht, dat hun eigen regio zich wel met hen bezig moest gaan houden�.

Preventief fouilleren, ook zo’n Rotterdamse aanpak. Vorig jaar heeft de politie in het centrum van Rotterdam vijftien van deze acties gehouden. “Of bewoners zich door een ‘blauwe’ controle-actie veiliger gaan voelen, betwijfel ik�, stelt Jeroen. “Je gaat toch denken ‘is dat hier nodig dan’? En moeders krijgen lastige vragen van hun kinderen, die willen weten wat er aan de hand is. We doen het ook alleen als het echt nodig, als de geweldscijfers er om vragen. En voorlopig blijven we het doen, want wapenbezit is helaas nog steeds iets waar we ons zorgen over maken�.

Ruim dertienduizend inwoners van Rotterdam zijn ondervraagd over de veiligheid in hun eigen wijk. De stad Rotterdam als geheel scoorde op de veiligheidsindex een 6,9 (was 6,6 in 2004). Van zestig wijken steeg het veiligheidscijfer, waaronder ook die van Het Oude Westen.

Twee wijken werden minder veilig volgens de bewoners: Oud Charlois daalde van 5 naar 4,6 en Crooswijk van 4,9 naar 4,7.
Provincie:
Tag(s):