Verkeersveiligheid in woonwijken slecht

Ook hieruit blijkt dat het aantal doden toe neemt. Dit is des te opmerkelijker omdat de laatste jaren de verkeersveiligheid in Nederland alleen maar verbeterde. De erven en de 30 km gebieden profiteren van deze ontwikkeling dus niet mee.


In 1990 is Nederland intensief begonnen met de invoering van Duurzaam Veilig, een investeringsprogramma om het verkeer in Nederland veiliger te maken. Dit heeft tot een grote verbetering van de verkeersveiligheid geleid. Na het dieptepunt halverwege de jaren zeventig met 3260 doden is het aantal doden in Nederland geleidelijk afgenomen tot 880 in 2004. Een geweldige prestatie waarmee Nederland is uitgegroeid tot één van de meest verkeersveilige landen in Europa. Uit analyse van de cijfers blijkt echter dat in tegenstelling tot de algemene positieve ontwikkeling, de verkeersveiligheid in woonwijken juist vanaf 1990 is verslechterd bij alle categorieën slachtoffers.

Hoewel nader onderzoek vereist is, ligt het in de lijn der verwachtingen dat vooral 30 km gebieden niet goed zijn ingericht. Sinds de jaren negentig zijn veel woonwijken met een te laag budget omgevormd tot erven en 30 km gebieden die de naam eigenlijk niet zouden mogen dragen. Dat resulteerde in traditionele straten met het bord 30 km bij de entree. Daardoor is er een schijnveiligheid geïntroduceerd die zich keihard vertaalt in cijfers die Nederland onwaardig zijn.

De ANWB heeft er voor gekozen om zich intensiever te gaan bemoeien met de veiligheid van kinderen in het verkeer, de woonomgeving en de veiligheid rond scholen. De ANWB vraagt de lokale overheden dan ook bijzondere aandacht te geven aan de inrichting van deze gebieden alvorens ze tot erf of 30 km gebied te verklaren.