Met de website
Vlees is één van de voornaamste bronnen van ongezonde verzadigde vetten terwijl het eten van rood vlees het risico op dikke darmkanker aanzienlijk vergroot. In de bio-industrie zitten dieren dicht op elkaar gepakt, worden onverdoofd verminkt en hebben geen mogelijkheid om natuurlijk gedrag te vertonen.
Doordat de productie van vlees zeer inefficiënt is - voor één kilo vlees is minstens vijf kilo veevoer nodig - is er veel ruimte nodig om veevoer te verbouwen. Het veevoer komt grotendeels uit het buitenland, waar het
ten koste gaat van waardevolle natuur.
In Zuid-Amerika, waar veel van ons veevoersoja vandaan komt, gaat de grootschalige sojateelt gepaard met mensenrechtenschen-dingen en illegale ontbossing van het Amazonewoud. Tegelijkertijd zorgt de grote hoeveelheid dieren in Nederland voor een enorm mestoverschot. Daarnaast is het schrijnend dat wij dieren in de bio-industrie soja, graan en maïs te eten geven terwijl 850 miljoen mensen hongerlijden.
Het Productschap wil onder de naam Informatiecentrum Vlees doorgaan met haar eenzijdige – vaak misleidende – promotie van vlees. Haar websites www.pvekids.nl en www.devarkenshouder.nl zijn daar al sprekende
voorbeelden van.
PVE-kids doet aan de hand van lachende varkentjes en dansende kippetjes voorkomen dat varkens tevreden in strooisel rollen en kippen gezellig in het stro scharrelen. Dat staat in schril contrast met de werkelijkheid waarin varkens onverdoofd worden gecastreerd en vetgemeste kuikens na zes weken nauwelijks nog op hun poten kunnen staan.
In 2003 tikte de Reclame Code Commissie het PVE al op de vingers voor de website www.devarkenshouder.nl. De Commissie oordeelde dat de uitgegeven poster geen representatief beeld gaf van de wijze waarop de varkens gehouden werden.
Over de ‘lespakketten’ die eerder door de vleessector werd verspreid onder duizenden scholen oordeelde de Commissie dat het om misleidende reclame ging. Met de website www.informatiecentrumvlees.nl geven de organisaties tegenwicht aan deze eenzijdige vleespromotie.