Op 17 maart 2005 werden twaalf Hells Angels in deze zaak door de Rechtbank Amsterdam veroordeeld tot een gevangenisstraf van 6 jaren terzake medeplegen doodslag op één van de drie slachtoffers. De rechtbank achtte moord niet bewezen en kwam tot de conclusie dat de verdachte Nomads slechts verantwoordelijk geacht konden worden voor het medeplegen van de doodslag op een van de drie omgekomen clubgenoten. De officier van justitie had ten aanzien van alle verdachten levenslange gevangenisstraf geëist voor de drievoudige moord.
Het Openbaar Ministerie ging in hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank.
Een uitgebreide behandeling in hoger beroep volgde, nader onderzoek werd verricht, nieuwe getuigen werden gehoord. Op 11 september 2006 zetten de advocaten-generaal in hun requisitoir de visie van het Openbaar Ministerie op deze zaak uiteen. Het Openbaar Ministerie meent dat uit feiten en omstandigheden van voor, tijdens en na het ombrengen van de drie clubgenoten kan worden geconcludeerd dat de slachtoffers om het leven zijn gebracht tijdens een clubmeeting in het clubhuis en dat alle twaalf aanwezige Nomads zich aan deze moorden als medepleger hebben schuldig gemaakt. Door hun zwijgende en niet-coöperatieve proceshouding hebben de verdachten geen enkel inzicht gegeven in de gebeurtenissen om de feiten te weerspreken.
De advocaten-generaal vorderden ten aanzien van de twaalf op de clubmeeting aanwezige verdachten primair 20 jaren gevangenisstraf terzake medeplegen moord en subsidiair 15 jaren gevangenisstraf terzake medeplegen doodslag.
Het Openbaar Ministerie beraadt zich thans over het instellen van cassatie.
