"CO2 uitstoot door (bos)branden in Indonesië bepaald door en bepalend voor klimaat"

Bij dit soort bosbranden en gerelateerde veenbranden komt in Indonesië net zoveel CO2 vrij als door de verbranding van fossiele brandstoffen. Guido van der Werf en Han Dolman van de Vrije Universiteit Amsterdam en Wouter Peters van de Wageningen Universiteit en Research Centre presenteren deze onderzoeksresultaten samen met collega’s uit de VS, Engeland, en Indonesië begin december in het prestigieuze ‘Proceedings of the National Academy of Sciences’.

De aardwetenschappers hebben deze complexe relatie met terugkoppelingen tussen klimaatverandering en CO2 uitstoot in Indonesië ontdekt door te rekenen aan gegevens van satellieten. Ze koppelden gegevens van branden en van de concentratie koolmonoxide (CO) in de atmosfeer boven Indonesië met computermodellen van de atmosfeer en biogeochemie (interactie tussen atmosfeer, leven en bodem). Op deze manier zijn ze de eersten die een gevalideerde schatting konden maken van de CO2 uitstoot van deze branden.

De branden zorgen dus voor meer CO2 in de atmosfeer, waarmee ze het klimaat sturen. Aan de andere kant is de omvang van de branden weer gekoppeld aan het klimaat: tijdens het natte (La Niña) jaar 2000 viel elke maand in zuidelijk Borneo neerslag waardoor het niet mogelijk was om vuur te gebruiken bij het ontbossen. Daarmee was de uitstoot van CO2 in Borneo respectievelijk 15 en 30 keer zo laag als in de El Niño jaren 2002 en 2006.

De meeste klimaatmodellen voorspellen minder neerslag in het droge seizoen in Indonesië in de toekomst. Mocht dit inderdaad gebeuren dan zullen emissies uit veenbranden en ontbossing waarschijnlijk ook toenemen, waardoor de concentratie broeikasgassen verder verhoogd wordt en het droge seizoen weer droger wordt. Het goede nieuws is dat dit een terugkoppeling is die door de mens gedreven wordt. Als het lukt bijvoorbeeld drainagekanalen in het veen te dempen en ontbossing tegen te gaan, dan kunnen emissies juist lager worden.