Controle veiligheid theater- en muziekwereld

Het werk in de muziek- en theaterwereld is lichamelijk zwaar. Meer dan de helft van de musici en dansers heeft door het werk klachten gekregen aan rug, nek en schouders. Technici moeten vaak zware lasten tillen, duwen en trekken bij de opbouw van een concertpodium of van decors, of licht ophangen hoog boven het podium.

Tegenwoordig gebruiken de meeste theaters gemechaniseerde hijsinstallaties om decorstukken te verplaatsen of acteurs te laten ‘vliegen’. Meestal gebeurt dit terwijl er mensen op toneel aanwezig zijn. Alleen getraind personeel mag dan ook de knoppen bedienen.

In de orkestwereld is schadelijk geluid een probleem. Musici krijgen vaak nogal wat decibellen te verwerken, waarbij er gevaar voor gehoorschade is. En omdat geluid hun werk is, betekent doofheid ook direct dat ze niet meer als musicus kunnen werken.

De afgelopen jaren heeft de sector hard gewerkt om dit probleem te verminderen. Hierdoor is het onderwerp niet langer taboe. Er zijn genoeg maatregelen mogelijk die de risico’s verkleinen, met respect voor de professionaliteit van de musici.

Bijvoorbeeld door niet iedereen bij iedere repetitie aanwezig te laten zijn, door de akoestiek van repetitielokalen en orkestbak serieus te bekijken en door niveauverschillen aan te brengen in het orkest zodat de strijker geen blazer direct achter zich heeft. De Arbeidsinspectie controleert nu of dit in de praktijk ook gebeurt.

In de popsector loopt vooral het ondersteunende personeel risico, zoals technici, beveiliging, horeca en catering. De sector heeft afgesproken dat het geluid bij concerten niet harder mag zijn dan 105 decibel.

Dat betekent dat werknemers gehoorbescherming moeten dragen om het niveau terug te brengen naar 80 decibel, bijvoorbeeld in de vorm van individueel aangemeten oordoppen die het geluid of bepaalde tonen daarin dempen. De Arbeidsinspectie controleert of de sector zich aan de eigen norm van 105 decibel houdt en of werknemers consequent bescherming dragen.