zaterdag, 8. november 2008 - 22:31

Louter verliezers bij veldslag Vitesse en Heracles

(Elfvoetbal) De confrontatie tussen Heracles en Vitesse kende twee gezichten, acht gele kaarten, maar geen enkel doelpunt: 0-0. Na een slaapverwekkende eerste helft ontpopte het duel zich na rust tot een enerverend spektakelstuk met talloze overtredingen, opstootjes en gevaarlijke situaties.

Tekenend voor het teleurstellende niveau van de eerste helft was het schot van Remon de Vries, dat als volgt kan worden omschreven: met nog twee minuten te gaan tot aan het rustsignaal stormde de Heraclied al dribbelend naar voren, zijn blik gericht op het doel van Vitesse. De verdediger zwaaide zijn been naar achteren, haalde uit, en produceerde een lachwekkend rollertje, dat zeker vijf seconden nodig had om in de handen van de rustig wachtende Piet Velthuizen terecht te komen.

Het moment stond symbool voor het in alle opzichten waardeloze eerste bedrijf, waarin beide ploegen absoluut niets lieten zien dat bekijkenswaardig mag worden genoemd. Thuisclub Heracles begon nog initiatiefrijk aan de wedstrijd, maar zag al snel vleugelspitsen Darl Douglas en Willie Overtoom geblesseerd uitvallen. Zonder de twee buitenspelers ontbeerde Heracles het vermogen om ook maar enigszins dreigend te worden. De thuisclub koos er daarom voor om de tijd tot aan de rust vooral vol te maken met het lijden van zinloos balverlies. Vitesse was in de beginfase een paar keer gevaarlijk middels de counter, maar toen de vleugellam geraakte Almeloërs zich naar de eigen helft liet zakken, verdween voor de bezoekers de ruimte om al counterend iets te creëren. Het resultaat was de meest slaapverwekkende vertoning van seizoen tot dusver.

De tweede helft kende een volledig ander gezicht. Het voetbal op zich was niet hoogstaand, maar beide teams streden nu wel met volle overgave voor de overwinning, wat vooral uitmondde in een eindeloze reeks overtredingen, gele kaarten, opstootjes en hachelijke momenten. Als er één moment typerend genoemd mag worden voor het tweede bedrijf, dan was dat de komische actie van Heracles-doelman Martin Pieckenhagen, die tien minuten voor het einde zijn doel uitrende om een bal te onderscheppen. De Duitse keeper ging daarbij in de fout en zette daarop een doldwaze achtervolging in die hem bijna op de helft van Vitesse bracht. Uiteindelijk beging Pieckenhagen een opzichtige overtreding, om vervolgens snel weer terug te rennen naar zijn eigen doel. Een moment dat leuk was om te kijken, maar niet in een doelpunt resulteerde, zoals geen enkel moment op de avond tot een doelpunt leidde.

En dus waren er na afloop louter verliezers. Heracles, omdat het drie spelers geblesseerd zag uitvallen (na rust scheurde Karim Bridji zijn enkelbanden af) en een veldoverwicht niet beloond zag worden. Vitesse, omdat het de beste kans van de avond op onbegrijpelijke wijze om zeep hielp. De Arnhemmers stonden met drie man vrij voor het doel van Pieckenhagen, maar Ricky van Wolfswinkel slaagde er desalniettemin in om de bal naast het doel te glijden; het derde typerende moment van de avond.
Categorie:
Tag(s):