Unieke vondst uit Bronstijd toch niet uniek

Het Limburgs Museum meldde destijds dat zij een voorraad brons had verworven uit circa 1.000 voor Christus die bestond uit negentig gebroken bronzen voorwerpen en ruwe brokken omgesmolten brons. Nog nooit eerder was in Nederland een vondst van die omvang en betekenis aangetroffen. Nader onderzoek heeft echter uitgewezen dat het verhaal achter de vondst niet klopt en dat het Limburgs Museum om de tuin is geleid

Het gaat om authentieke voorwerpen uit de Late Bronstijd (circa 1.000 voor Christus). Bij het eerste onderzoek was er geen enkele twijfel over de datering, meldt het museum. Tijdens een presentatie op een congres in Brussel zag een Belgische onderzoeker het depot en meende hij enkele stukken te herkennen die hij in 1995 had gezien bij een Belgische handelaar. Het depot bleek afkomstig te zijn uit Engeland.

Uit onderzoek blijkt nu dat de vondst niet is gedaan op één plek in Midden-Limburg, maar in feite een verzameling van bronstijdvondsten is van verschillende, onbekende locaties.

Het Limburgs Museum gaat het depot verder onderzoeken. Het wil proberen aanwijzingen te vinden waar de verschillende vondsten vandaan komen en of het mogelijk is een protocol te ontwikkelen die het in de toekomst veel moeilijker maakt dergelijk vindplaatsvervalsingen in de handel te brengen. De aankoop heeft nog altijd museale waarde. Maar om een andere reden dan de oorspronkelijke. Het is een goed voorbeeld van de vele schimmige transacties met archeologische voorwerpen waarmee onderzoekers en musea worden geconfronteerd.