Sittard-Geleen pakt loverboys aan

In de Westelijke Mijnstreek komen per jaar enkele tientallen meiden met loverboys in aanraking. Een intensieve aanpak van deze problematiek in de Randstad heeft ervoor gezorgd dat het werkterrein van de jongens steeds meer naar andere regio’s verschuift. Meiden doen niet altijd aangifte of geven niet aan dat ze in het loverboy circuit zijn beland of reeds contacten hebben. Daarom is er te weinig zicht op de omvang van het probleem in de regio. Daarnaast ontbrak het vooralsnog aan een meldpunt waar loverboys gerelateerde problematiek (zorgsignalen en meldingen) consequent verzameld en geregistreerd kan worden. Verder ontbreekt gespecialiseerde hulpverlening en opvang voor de slachtoffers en hun families.

Zowel vanuit justitie als vanuit welzijnswerk en politie is samengewerkt om het projectplan op te stellen. De provincie Limburg ondersteunt het project. Het is de verwachting dat de provincie ook financieel zal bijdragen. Het eindresultaat na de pilotperiode van 2 jaar is een werkmethodiek die overdraagbaar is naar geheel Limburg.

Loverboys zijn pooiers die meisjes op allerlei manieren isoleren van hun familie en vrienden met het uiteindelijke doel dat zij in de prostitutie belanden. Ook worden meiden door dwang, intimidatie, dreiging en geweld aangezet tot drugshandel of ander crimineel gedrag. Slachtoffers komen voor in alle sociale milieus en bij alle onderwijsniveaus. Driekwart van hen is minderjarig. Het werkterrein van loverboys bestaat veelal uit scholen, het uitgaansleven, internet, trein- of busstations en andere gelegenheden waar veel jongeren zich bewegen.