Miep Gies was tot op het laatst nog zeer verbonden met de herinnering aan en betekenis van Anne Frank. Nog dagelijks ontving zij brieven vanuit de hele wereld met vragen over haar relatie met Anne Frank en haar rol als helper. ‘Ik ben geen held. Helpen deed ik gewoon. Daar ging geen beslissing aan vooraf.’ Miep Gies laat een zoon, schoondochter en drie kleinkinderen achter.
Hermine (Miep) Gies-Santrouschitz werd op 15 februari 1909 in Wenen geboren en kwam als kind naar Nederland. Vanaf 1933 werkte zij als secretaresse van Otto Frank bij Opekta, zijn handelsbedrijf in geleermiddelen voor het maken van jam. Toen hij haar in het voorjaar van 1942 vroeg om hem en zijn gezin te helpen tijdens hun onderduik, aarzelde Miep geen moment. Ruim twee jaar lang voorzag zij samen met de andere helpers de onderduikers (Otto Frank met zijn vrouw Edith en dochters Margot en Anne en later ook het gezin Van Pels en Fritz Pfeffer) van levensmiddelen. Echtgenoot Jan Gies leverde voedselbonnen en kwam, net als Miep, regelmatig in het achterhuis. Door het geven van deze hulp zette het echtpaar hun eigen leven op het spel.
Vlak na de arrestatie van de onderduikers, op 4 augustus 1944, bracht Miep Gies de dagboekaantekeningen van Anne Frank in veiligheid. Toen Otto Frank na de oorlog als enige van zijn gezin terugkeerde uit Auschwitz, gaf zij de aantekeningen aan hem. Het dagboek van Anne Frank is nu in circa 70 talen vertaald en behoort tot de meest gelezen boeken ter wereld.
Met de bekendheid van het dagboek van Anne Frank, kreeg ook de moedige rol van Miep Gies wereldwijde aandacht. Zij kreeg diverse onderscheidingen, waaronder de Yad Vashem medaille en het Bundesverdienstkreuz. In 1995 werd Miep Gies onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje Nassau en in 2009 met de Goldener Rathausmann van haar geboortestad Wenen.
De Anne Frank Stichting onderhield altijd intensief contact met Miep Gies.
