Tegen de andere twee verdachten, te weten twee artsen, heeft het OM respectievelijk 8 en 4 maanden gevangenisstraf geëist, ook geheel voorwaardelijk.
Het OM is van mening dat ten aanzien van alle drie verdachten onder andere bewezen kan worden de benadeling van de gezondheid en het in hulpeloze toestand brengen en laten van Millecam met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg. Gezien de langdurige en intensieve betrokkenheid van Jomanda, ook in de periode mei — november 2000, in welke periode er nog kans op genezing was, wordt aan Jomanda ook de dood van Millecam toegerekend.
De strafeis van Jomanda valt om die reden hoger uit, maar ook omdat zij de langste periode contacten heeft onderhouden met Millecam en daarmee de grootste invloed op haar heeft uitgeoefend.
De rechtbank Amsterdam sprak Jomanda op 12 juni 2009 vrij. Het OM ging in hoger beroep in alle drie de zaken. Het hoger beroep van het OM ziet op de algehele vrijspraak in de zaak Jomanda en in de andere twee zaken op de vrijspraken voor het in hulpeloze toestand brengen of laten met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg. Ook richt het hoger beroep zich in de zaken van de twee artsen tegen de strafmaat.
