Vier maanden gevangenisstraf na bedreigingen uit de gevangenis

De officier van justitie had twee weken geleden twee jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging geëist. De rechtbank legde een veel lagere straf op, omdat de man werd vrijgesproken van een derde verdenking: een poging tot uitlokken van moord op de nieuwe vriend van zijn ex. Daarbij waren er ook geen rapportages van deskundigen over de persoonlijkheid van de verdachte beschikbaar. Hij had geweigerd om mee te werken aan een persoonlijkheidsonderzoek. Uit eerder onderzoek bleek onder meer dat de man zwakbegaafd is.

Een medegedetineerde had verklaard dat verdachte hem zou hebben gevraagd om de nieuwe vriend te vermoorden. De verklaring van deze medegedetineerde was voor de rechtbank doorslaggevend voor het bewijs. Tijdens de behandeling van de zaak bleek echter dat de medegedetineerde - inmiddels op vrije voeten - onvindbaar was en dus niet kon worden gehoord door de verdediging, een recht dat is vastgelegd in het Europees verdrag voor de rechten van de mens. Andere gedetineerden hadden bovendien gezegd dat de verklaringen van de medegedetineerde uit rancune zouden kunnen voortkomen. De rechtbank kwam dan ook tot de slotsom dat de verklaring van de man moest worden uitgesloten van het bewijs.

De rechtbank sloot ook tapgesprekken die in het huis van bewaring waren gemaakt uit van het bewijs, omdat er niet volgens de regels getapt was. Ook een verhoor van de verdachte in november 2008 kon niet gebruikt worden voor het bewijs, omdat de verdachte er niet op was gewezen dat hij zowel voorafgaand aan het verhoor, als tijdens dat verhoor recht had op bijstand door een advocaat.