Weer niet: Oranje verliest WK-finale

Met de tranen in zijn ogen zat Wesley Sneijder op het veld voor zich uit te staren. Tien meter verder werd Vicente del Bosque gejonast door zijn spelers. De één compleet ontgoocheld, de ander intens gelukkig. Verdriet en vreugde kwamen dichtbij elkaar op het veld van het Soccer City Stadium. Spanje won voor het eerst een WK, Nederland greep weer naast die glimmende gouden troffee.

Bert van Marwijk en consorten troffen in Johannesburg een ploeg die een hele wedstrijd lang leek te gaan grossieren in het missen van kansen. Spanje dook vaak op voor de neus van Maarten Stekelenburg, maar leek de doelman maar niet te kunnen passeren. Leek, want diep in de verlenging was daar Andres Iniesta, die uit een pass van Cesc Fabregas uithaalde en de 1-0 maakte. Tijd om terug te komen, was er daarna helaas niet meer.

Het werd een finale die, zoals verwacht, begon onder hoogspanning. Probleem was alleen dat met het verstrijken van de tijd de spieren van de spelers zich niet ontspanden. Het bleef aan beide kanten allemaal verschrikkelijk zenuwachtig. Met veel fouten en slordigheden tot gevolg.

Spanje stak haar energie in het rondtikken van de bal, de spelers van het Nederlands elftal gebruikten de dagenlang opgekropte adrenaline bij het fel afjagen van de tegenstander. Het resulteerde in een worstelpartij, waarbij de twee ploegen elkaar in een ijzeren houtgreep hielden en het gele kaarten regende. Waarbij Nigel de Jong misschien wel rood verdiende na zijn karatekick richting de borstkas van Xabi Alonso.

De betere kansen waren wel voor Spanje. Sergio Ramos zag een kopbal gestopt door Maarten Stekelenburg en later een schot worden gekraakt door John Heitinga. Behalve een ingestudeerde hoekschop, waarbij eindstation Joris Mathijsen finaal over de bal heen maaide, en twee schoten van Arjen Robben, kon Nederland niet veel terugdoen.

Pas na een uur was daar plots de reuzekans waar Oranje zo naar uitzag. Wesley Sneijder wist op de middenlijn zijn tegenstander de bal te ontfutselen en zag Robben vertrekken. De vleugelaanvaller van Bayern kon alleen door naar Iker Cassilas, maar twijfelde en schoot uiteindelijk op de uitgestoken teen van de Spaanse doelman. Tien minuten voor tijd had Robben opnieuw een vrije doortocht richting de Spaanse goal. Toen werd hij bijgehaald door Carles Puyol en gestopt door Casillas.

Omdat er toch iets moest gebeuren, grepen beide coaches in. Vicente del Bosque bracht Jesus Navas en Bert van Marwijk haalde Dirk Kuijt naar de kant voor Eljero Elia. De Spaanse wissel zorgde voor het snelste gevaar. Bij zijn eerste actie zette Navas voor en als door een wonder kreeg David Villa de bal bij de tweede paal niet achter Stekelenburg.

Ramos, Iniesta, Cesc Fabregas en Navas kregen daarna allemaal de kans om de wedstrijd te beslissen, maar Spanje wist zoals al het hele toernooi de geboden kansen niet makkelijk te verzilveren. In een poging om een van die kansen te kraken, pakte John Heitinga zijn tweede gele kaart. Het laatste kwartier van de verlenging moest Nederland daarom met tien man verder.

Om één van die pogingen af te stoppen, kreeg John Heitinga zijn tweede gele kaart en dus kon de verdediger vertrekken. Met tien man leek Oranje er een strafschoppenserie uit te gaan slepen, maar in minuut 116 gooide Iniesta alle Nederlandse dromen in duigen. Hij schoot de 1-0 binnen en maakte zo het WK-finaletrauma voor Oranje nog wat groter. Wat rest is de vraag wanneer Nederland weer zo'n kans krijgt.