Het vaartuig uit de Eerste Wereldoorlog werd al in oktober 2009 gelokaliseerd door een Nederlands marineschip. Het nieuws wordt nu pas bekendgemaakt omdat de informatie eerst door de Duitse autoriteiten moest worden bevestigd en waar mogelijk nabestaanden op de hoogte zijn gebracht.
In oktober 2009 stuitte het hydrografische opnemingsvaartuig Hr. Ms. Snellius op 40 mijl ten noorden van Terschelling op een onbekend object. Het Nederlandse marineschip was op dat moment bezig om vaarroutes in kaart te brengen. Met de vondst van het vermoedelijke scheepswrak was ook de hoop terug eindelijk de sinds 18 juni 1940 vermiste Nederlandse onderzeeër O-13 te hebben gevonden. Dit zette een reeks onderzoeksmissies in gang die nu is afgesloten.
Contouren
Als eerste onderzocht de mijnjager Hr. Ms. Maassluis in december 2009 de locatie op 40 meter diepte met zijn draadgeleide onderwatercamera, de Seafox. Het leverde de contouren op van een onderzeeboot en 2 maanden later, februari 2010, deed Hr. Ms. Hellevoetsluis een uitgebreidere poging met behulp van een duikteam en de draadloze onderwaterrobot Remus. Marineduikers van de Duik- en Demonteergroep wisten een cilindervormige luchttank van 300 bij 44 centimeter, gebruikt voor het duiken en stijgen, naar boven te halen.
De luchtfles was voorzien van een koperen plaat met het serie- en onderzeebootnummer Het bleek te gaan om de Duitse U-106, vergaan tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Nadat Duitse experts de juistheid van de vondst bevestigden, begon de zoektocht naar nabestaanden. Deze werd onlangs afgerond waarna de Duitse autoriteiten toestemming gaven om de vondst bekend te maken. Spoelstra: “Het schip blijft liggen en wordt een officieel oorlogsgraf. Het zou inderdaad kunnen dat er een herdenkingsceremonie op zee gaat plaatsvinden, maar dat gebeurt alleen op initiatief van de nabestaanden.”
