maandag, 5. maart 2012 - 12:38 Update: 08-07-2014 0:54

'Media vormden politieke carrière Pim Fortuyn'

Amsterdam

De media veroorzaakten een stroomversnelling, die maakte dat politicus Pim Fortuyn voor een politieke aardverschuiving kon zorgen. Tot op de dag van vandaag, tien jaar na zijn moord, wordt Fortuyns stormachtige politieke carrière in 2002 voornamelijk toegeschreven aan zijn uitzonderlijke charisma.

Dat is meestal het geval bij eclatante successen van populistische partijleiders. Maar het waren de reacties in de media van betrokkenen (politici, journalisten en opiniemakers) die ervoor zorgden dat de politieke verhoudingen uit balans raakten. Dit zegt socioloog Jasper Muis in zijn onderzoek waarop hij 9 maart 2012 aan de Faculteit der Sociale Wetenschappen van de Vrije Universiteit Amsterdam promoveert.

Op basis van een inhoudsanalyse van mediaberichtgeving en opiniepeilingen toont Muis in zijn proefschrift aan dat gunstige peilingen ervoor zorgden dat Fortuyn meer prominente publiciteit kreeg. Meer media-aandacht leidde er weer toe dat hij zijn populariteit bij de kiezers verder vergrootte. Zulk kuddegedrag veroorzaakt een zichzelf versterkend sneeuwbaleffect.

Fortuyn was een doorsnee partijleider
Afgezien van de uitzonderlijke aandacht voor zijn standpunten was Fortuyn inhoudelijk gezien een doorsnee partijleider. Muis concludeert dat Fortuyn, net als de meeste gevestigde politici, zijn politieke standpunten niet continu aanpaste onder invloed van schommelingen in de peilingen of ups en downs in de mediaberichtgeving. Ideologische vasthoudendheid van politici verklaart waarom het electorale 'gat in de markt' dat Fortuyn mobiliseerde lange tijd werd genegeerd.

De ‘inhoudelijke succesformule’ van de PVV
Simulatiemodellen waarmee de politieke geschiedenis kan worden 'teruggedraaid' laten zien dat elke nieuwe politicus die in 2002 het politieke toneel zou hebben betreden bij een 'Fortuynistisch programma' zou zijn beland. Dit zien wij in de huidige politiek natuurlijk ook terug bij de 'nieuwkomer' PVV: de inhoudelijke succesformule van Wilders, die zich in 2004 afsplitste van de VVD, lijkt net als bij Fortuyn te bestaan uit de innovatieve combinatie van een harde toon bij immigratie- en integratiekwesties maar tegelijkertijd meer 'linkse' standpunten op sociaaleconomische onderwerpen.
Categorie:
Tag(s):