Provincie wijst eigen bijdrage voor versterking van waterkeringen af

De reden daarvoor is het op termijn loslaten van het zogenaamde solidariteitsbeginsel. Daardoor worden straks de kosten voor de (water) veiligheid gelegd bij de provincies die veel dijken en duinen hebben.
In het voorjaar van 2011 is het Bestuursakkoord Water tot stand gekomen. In het akkoord staan afspraken over de verdeling van de taken en over de financiering daarvan. Een belangrijk onderdeel is de financiering van noodzakelijke dijk- of duinversterkingen. Nu wordt dat volledig betaald door het Rijk.

In het nieuwe akkoord is vastgelegd dat op den duur het Rijk niets meer bijdraagt aan waterkeringen die in beheer zijn bij de waterschappen en dat alle kosten voor rekening van de waterschappen komen. Voor nu is afgesproken dat de waterschappen 50% van de kosten voor hun rekening nemen. Die 50% waterschapsbijdrage is door het Rijk en UvW uitgewerkt in een solidariteitsdeel en een deel dat een waterschap bijdraagt aan eigen projecten. De staatssecretaris opteert in een brief aan de Tweede Kamer voor een projectaandeel van 10%. Voor provincies met veel primaire waterkeringen en weinig inwoners zoals Zeeland kan dat zeer ongunstig uitpakken.

De provincie vindt de bescherming tegen hoogwater een zaak van nationaal belang. Nationale kwesties vragen nationale financiering en deze dient niet op ongelijke wijze afgewenteld te worden op de regio. Provinciale Staten heeft daarom besloten om niet in te stemmen met het Bestuursakkoord Water, tenzij ook in de toekomst 100% solidariteit tussen alle waterschappen bij de financiering van de versterkingen uitgangspunt blijft. Bovendien moet de passage over de totale overdracht van primaire waterkeringen aan de waterschappen op langere termijn worden geschrapt dan wel aangepast. Dit standpunt is in een brief van Gedeputeerde Staten aan de staatssecretaris, de heer Atsma, neergelegd.