vrijdag, 8. februari 2013 - 11:58 Update: 03-07-2014 1:02

Aanpak EU-criminaliteit hapert door strijd lidstaten

Aanpak EU-criminaliteit hapert door strijd lidstaten

De lidstaten van de Europese Unie hebben niet nog steeds goed afgestemd welk land wanneer verantwoordelijk is voor de opsporing, vervolging en berechting van grensoverschrijdende criminaliteit, zoals fraude met EU-gelden of mensenhandel. Dit leidt ertoe dat er soms helemaal niet wordt vervolgd, zegt de Utrechtse jurist Michiel Luchtman.

Zolang de Europese wetgever niet ingrijpt en de nationale wetgever op de rem blijft staan, blijft de Europese burger een speelbal, aldus Michiel Luchtman, jurist Luchtman analyseerde de problemen in de Europese Unie aan de hand van interviews met officieren van justitie, advocaten en vertegenwoordigers. Hij presenteert zijn conclusies in de deze week verschenen bundel ‘Choice of forum in cooperation against EU financial crime: freedom, security and justice & the protection of specific EU-interests’. [b]Carte blanche[/b] Luchtman signaleert dat de Europese Unie steeds meer invloed uitoefent op het strafrecht, maar dat de lidstaten tegelijkertijd terughoudend zijn om bevoegdheden over te dragen aan de EU. ‘Juist het probleem van de coördinatie van de grensoverschrijdende criminaliteit wordt niet of nauwelijks aangepakt’, zegt Luchtman. Volgens de onderzoeker hebben opsporende en vervolgende instanties in feite carte blanche hebben om te doen wat ze willen. [b]Speelbal[/b] Luchtman: ‘Zolang de Europese wetgever niet ingrijpt en de nationale wetgever op de rem blijft staan, blijft de Europese burger een speelbal. Als geen van de lidstaten optreedt tegen misdaad, staat een slachtoffer snel met lege handen. Als meerdere lidstaten tegelijk op een verdachte duiken, loopt deze het gevaar dat hij wordt fijngemalen tussen meerdere systemen.’ [b]Dwingender[/b] Luchtman betoogt dat de oplossing voor dit probleem niet zozeer gezocht moet worden in het vervangen van nationale regels door Europese, maar in een betere onderlinge afstemming en aansturing van nationale systemen. Daarvoor is meer en dwingender aansturing op Europees niveau nodig dan nu het geval is. ‘Dat betekent onder meer dat moet worden afgesproken wie de knoop doorhakt wanneer autoriteiten van lidstaten er onderling niet uitkomen en dat afspraken moeten worden gemaakt over de controle op die autoriteiten’, aldus de onderzoeker.

Categorie: