Gedragswetenschapper Roel Hermans ontdekte dat het meestal klopt. Meestal, want dit geldt ook: zien minderen, doet minderen. `We passen ons eetgedrag aan elkaar aan'.
Hermans serveerde voor zijn promotieonderzoek honderden maaltijden, bakjes borrelnoten, komkommers en chocolaatjes aan proefpersonen en bestudeerde vervolgens hun eetgedrag. `We passen ons aan elkaar aan. Als de ander veel eet, `mogen' we zelf ook meer eten. Maar eet de ander weinig tot niets, dan minderen we zelf ook.'
Hermans liet zijn proefpersonen samen eten met een acteur (m/v) die vooraf instructies kreeg over wat en hoeveel hij moest eten. `Het blijkt dat vooral jonge vrouwen de neiging hebben om hun eetgedrag aan te passen. Zij eten meer of minder als de ander dat doet. Mannen hebben minder drang tot imitatie. Alleen tijdens grote honger lijken ze het eetgedrag van hun tafelgenoot te imiteren.' Overigens maakt het voor het na-apen niet uit of het om gezond of ongezond eten gaat. Ook van komkommer wordt minder gegeten als de tafelgenoot een matige eter is.
`Meestal zijn mensen zich niet bewust van de invloed van de ander op hun eetgedrag,' vertelt Hermans. Toch zou dat wel goed zijn: `Dan kunnen mensen bewuster stil staan bij wat ze eten en hoeveel. Dan kunnen ze een overstap maken van mindless naar mindful eten.'
