Door gebrek aan samenwerking en niet accurate informatie over de laatste positie van het vliegtuig is tijd verloren gegaan. Hoewel de Onderzoeksraad niet kan beoordelen of dit de uiteindelijke gevolgen van het ongeval voor de passagiers heeft beïnvloed, hadden de hulpverleners eerder bij hen aanwezig kunnen zijn.
Op de bewuste dag vloog de Cessna 172M met vier inzittenden vanuit Zeeland naar Rotterdam. Dat bleek een route met mist en laaghangende bewolking. Nabij de Tweede Maasvlakte zette de piloot een daalvlucht in, waarschijnlijk om onder het wolkendek uit te komen en daarmee zijn zicht te verbeteren. De bewolking ging echter over in zeemist en hing ter plekke tot op de grond. Tijdens de daalvlucht heeft de bestuurder de vlieghoogte niet goed bewaakt en is tegen de grond gevlogen. De combinatie van dichte mist met de locatie van het ongeval op nieuw land heeft bijgedragen aan de complexiteit van de zoekactie. Uiteindelijk werd het vliegtuig vijf uur na het ongeluk gevonden. De inzittenden waren zwaargewond. De bestuurder is twee weken later aan zijn verwondingen overleden en twee andere inzittenden hebben ernstig lichamelijk letsel opgelopen.