De door de pers genoemde “meest besproken zaak in de Nederlandse geschiedenis” gaat over de moord op weduwe Wittenberg die op 25 september 1999 dood werd aangetroffen in haar woning. De verdachte — en uiteindelijk veroordeelde — in deze zaak, haar (oud-)fiscalist Ernest Louwes, had haar de ochtend van de moord bezocht. Hij had haar echter niet, zoals het Openbaar Ministerie betoogde, vermoord. De rechtbank Zwolle sprak hem in maart 2000 vrij van de moord op weduwe Wittenberg. Het OM ging in appèl tegen deze uitspraak en een nieuwe behandeling van de zaak leidde in december 2000 tot een veroordeling door het hof Arnhem. De Hoge Raad verwierp het cassatieberoep van de heer Louwes, waardoor zijn veroordeling onherroepelijk werd in november 2001. Een herzieningsverzoek bij de Hoge Raad leidde in 2003 tot heropening van de zaak. De Hoge Raad verwees de zaak terug naar het hof Den Bosch, omdat het moordwapen op basis waarvan de heer Louwes was veroordeeld, onmogelijk het moordwapen kon zijn. Het hof Den Bosch oordeelde echter dat er voldoende ander bewijsmateriaal voorhanden was; de heer Louwes werd ditmaal veroordeeld op basis van zijn DNA-materiaal dat werd aangetroffen op de blouse van mevrouw Wittenberg en op basis van telefoonmast gegevens die ‘aantoonden’ dat de heer Louwes rond het tijdstip van de moord in Deventer was. In 2007 werd een tweede herzieningsverzoek bij de Hoge Raad ingediend, maar deze werd op 18 maart 2008 afgewezen. [b]'Vijf nieuwe feiten'[/b] Sinds 2003 is de zaak in behandeling bij Knoops’ advocaten. Het herzieningsverzoek dat donderdag is ingediend, is gebaseerd op vijf nieuwe feiten, die niet bekend waren aan de rechter ten tijde van de behandeling van de zaak. Mr. Knoops en mr. Acda hebben vanaf 2008 geprobeerd onderliggende data van het NFI te verkrijgen, waarin zij uiteindelijk – na aanzegging van een kortgeding tegen de Staat – in 2009 slaagden. Hun verzoek om inzicht te verkrijgen in de werkwijze van het NFI, werd eveneens pas een jaar na aanvang van het eerste verzoek gehonoreerd; opnieuw eerst nadat zij hadden aangegeven een kortgedingprocedure te starten. Uit de verkregen onderliggende gegevens, blijkt dat het DNA-materiaal van de heer Louwes, dat werd aangetroffen op de blouse van mevrouw Wittenberg, veel beter past in een scenario van normaal, zakelijk contact, dan in een scenario van gewelddadig contact. Het gaat namelijk om veel geringere hoeveelheden DNA dan waarvan het hof uitging, hetgeen op grond van de ruwe data objectief kon worden vastgesteld. Daarnaast blijkt ook dat het hof verkeerd was ingelicht ten aanzien van de telefoniegegevens, die de heer Louwes in Deventer plaatsten rond het tijdstip van de moord. Nieuw onderzoek naar deze gegevens heeft uitgewezen dat de verklaring van de heer Louwes, onder meer in het licht van de weersomstandigheden, meer waarschijnlijk is. Omtrent deze omstandigheden is het hof zelfs verkeerd ingelicht, gezien de expert zich destijds baseerde op het weerbericht van een datum drie maande ná de moord. Professor Ton Derksen en Maurice de Hond zetten zich al jaren in voor deze zaak, om de waarheid omtrent de moord boven water te krijgen.
