Gijs Scholten van Aschat, die de Van Dalsumring in 2004 uit handen van Pierre Bokma ontving, prees Kesting met de woorden: 'Al enige tijd ben ik in het bezit van de Albert van Dalsumring. Een prijs die van acteur op acteur wordt doorgegeven als de tijd daarvoor rijp is. En ik acht de tijd rijp om hem door te geven. Deze ring ging van hand tot hand: van Albert van Dalsum naar Paul Steenbergen, via Ko van Dijk naar Peter Oosthoek, toen naar Pierre Bokma en de laatste tien jaar droeg ik hem. Ik lieg, de ring is zo opzichtig dat hij moeilijk draagbaar is, misschien in de disco.
Ik wil hem graag geven aan iemand die de gave heeft om keer op keer grote rollen te spelen en daarbij steeds op zoek gaat naar dat talent in hem dat de rol anders maakt dan alle voorgaande rollen. Hij is collegiaal, geestig, schaamteloos, oprecht in zijn onderzoek, heeft een enorme aanwezigheid en speelt altijd in dienst van het stuk en niet ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Hier valt een zekere Rotterdamse nuchterheid in te herkennen, want zoals hij het zelf onder woorden brengt: 'Acteren is een vak, een kunde. Het is altijd een kwestie van opperste concentratie en tegelijk ontspanning. Meer is er niet nodig. Iedereen die zegt dat het wel zo is, overdrijft.'
Zijn loyaliteit en inzet voor het repertoiretoneel in Nederland zijn gemeend en komen voort uit zijn liefde voor ons vak. En de beslissing 15 jaar geleden om zijn talent voornamelijk in te zetten voor het toneel blijkt een juiste te zijn geweest. Tenslotte zou Toneelgroep Amsterdam zonder hem niet zijn wat ze nu is. Ik heb het natuurlijk over Hans Kesting.'