Hamerbijlen zijn doorboorde stenen hamers, ook wel strijdhamers genoemd. Hamerbijlen onderscheiden zich van de reguliere stenen bijlen door een doorboring die loodrecht op de lengteas van het voorwerp is aangebracht. Deze meestal rechte doorboring is gemaakt met een massieve of holle boor en diende ertoe om het voorwerp aan een steel te kunnen bevestigen. Soms is de doorboring zandlopervormig en gemaakt door middel van kloppen met een hard voorwerp, ook wel pecking genoemd. De snede ligt evenwijdig aan de doorboring en is meer of minder scherp. De achterkant bestaat meestal uit een stomp, afgeplat hamervormig eind. Hamerbijlen zijn gemaakt van de meest harde en taaie steensoorten.
Hoewel strijdhamers meestal worden geassocieerd met de Enkelgrafcultuur (2800 tot 2.400 v. Chr.) komen ze ook al tijdens de Trechterbekercultuur (3400 - 2900 v.Chr.) en eerder voor. Het gebruik van hamerbijlen gaat door tot in de IJzertijd. Over het gebruik van hamerbijlen is niet veel bekend. Zeker tijdens de Enkelgrafcultuur worden ze vaak in graven gevonden. Daar vormen ze typisch mannelijke bijgaven.