Het ging om een Engelse 500-ponder en een Amerikaanse 1000-ponder. De vliegtuigbommen waren al eerder ontdekt en werden destijds 'ingepakt' in een beschermend bouwwerk, 6 meter onder de grond. Om zo weinig mogelijk overlast te veroorzaken was er voor gekozen de explosieven 's nachts te ruimen. Voor de EOD geen punt, want die brachten zelf licht mee. Vanuit een beveiligd onderkomen, op zo’n 100 meter van de bommen, klaarden zij de klus.