Vorig jaar heeft Hessel namelijk moeten ervaren dat door hem naar de Zeehondencrèche gebrachte doodzieke zeehonden met een antiwormmiddel binnen twee dagen weer in het ijskoude water werden gedumpt. “Dat nooit meer”, heeft Hessel bij die gelegenheid gezegd.
Daarom is op Terschelling een stichting opgericht die een vergunning voor zeehondenopvang heeft aangevraagd. Hessel heeft meer dan 50 jaar ervaring met het redden van zeehonden en inmiddels meer dan 4000 zeehonden in nood geholpen. Ondanks veel vertraging en veel interne besprekingen is de toezegging gekomen dat vrijwel zeker per 1 februari een vergunning voor zeehondenopvang op Terschelling komt. Met die vergunning in het vooruitzicht heeft Hessel een paar zeehonden in nood onder zijn hoede genomen, aldus Lenie ’t Hart oud oprichter van Zeehondencrèche Pieterburen.
Eind vorig jaar werden twee gelijkgestemde zeehondenredders, die ook “illegaal” zeehonden onder zich hadden, ontslagen van alle rechtsvervolging omdat zij volgens de rechter handelden uit overmacht. Op basis van getuigenissen van een expert noemde de rechter de Zeehondencrèche eerder een “kerkhof” dan een zeehondenopvang.
Lenie ’t Hart: “Het is heel triest dat dit juist Hessel overkomt. Hij werd in november vorig jaar tijdens het Landelijk Congres Dierenhulpverlening te midden van meer dan 1000 dierenhulpverleners verkozen tot ‘Dierenhulpverlener van het Jaar’. Hij lééft voor de dieren!”
De NVWA is op dit moment samen met afgevaardigden van de Zeehondencrèche met een grote overmacht op Terschelling om de zeehonden in beslag te nemen en af te voeren naar Pieterburen.