dinsdag, 27. september 2016 - 20:22 Update: 28-09-2016 8:49

Vijfde Inktspotprijs voor tekenaar Peter van Straaten

Vijfde Inktspotprijs voor tekenaar Peter van Straaten
Foto: Foto stichting Pers & Prent
Amsterdam

Het is al voor de vijfde keer dat Peter van Straaten de Inktspotprijs wint, nooit eerder won iemand zo vaak deze prestigieuze prijs voor de beste politieke tekening van het jaar.

Van Straaten won de Inktpotprijs 2016 met zijn tekening ‘Vluchtelingen’, die hij voor de Volkskrant maakte op 3 november 2015. 

Ziek

Peter van Straaten (81) kon zelf niet bij de prijsuitreiking aanwezig zijn – zijn gezondheid laat dat helaas niet meer toe. Enkele dagen na de jurering overhandigde Saskia van Loenen, voorzitter van stichting Pers & Prent, hem medio augustus thuis op zijn zonnige balkon alvast bloemen en het bronzen beeldje van het duiveltje op de inktpot. Van Straaten was zeer vereerd met het winnen van de prijs. 

Uit het juryrapport, tijdens de prijsuitreiking voorgedragen door juryvoorzitter Theodor Holman: 'Dit vonden we meteen een uitzonderlijke tekening. De tekening is onmiddellijk veelzeggend, direct komisch en uiteraard zagen we het handschrift van een meester. De schoonheid van deze spotprent zit hem in alles wat er juist wordt verzwegen en wat niet is getekend'. 

'Er wordt een gesprek gesuggereerd om die ene zin heen die de tekenaar wel citeert. Het is een alledaags tafereel. Hier zien we onze buurvrouwen, maar de winnaar heeft iets anders gezien en gehoord. Deze tekening schrijnt. Deze tekening doet pijn. Deze tekening zegt namelijk iets over ons; hij laat ons lachen en ons schamen tegelijk' , aldus Holman.

De tweede prijs ging naar de Vlaming Geinz, pseudoniem Frits Deblieck, met zijn tekening ‘Brussel’. De derde prijs werd gewonnen door Cortés, met zijn tekening ‘Wir, Schafe…’. 

Verder waren er nog eervolle vermeldingen voor Ruben Oppenheimer (‘Merkel Cabaret. Wir schaffen das!’), Marijn (‘de eeuwige voetbalvelden’) en Peter de Wit met zijn Sigmund (‘Plastic tasjes’; de tekening waar de jury 'het hardst om moest lachen').