Ten onrechte niet-ontvankelijk
De strafrechtelijke vervolging van de coffeeshop begon in 2010 met een veroordeling door de rechtbank in Middelburg. Daarna vernietigde de Hoge Raad uitspraken van achtereenvolgens het gerechtshof Den Haag (2012) en het gerechtshof Amsterdam (2014). Beide oordeelden ze dat het OM niet-ontvankelijk was in zijn strafvervolging. Maar volgens de Hoge Raad kan het OM slechts in uitzonderlijke gevallen niet-ontvankelijk worden verklaard, bijvoorbeeld wanneer het OM het vertrouwen heeft gewekt dat van vervolging zal worden afgezien. Dat is hier niet het geval, aldus de Hoge Raad in 2016, waarna de zaak werd verwezen naar het gerechtshof ’s-Hertogenbosch. Het hof stelt nu dat zolang de wetgever de ‘achterdeur-problematiek’ van coffeeshops (het legaal verkopen en het illegaal leveren van hennep en/of hasj) niet reguleert, de rechter een (inhoudelijke) beslissing moet geven, wanneer het OM dit soort zaken aan hem voorlegt.
De kwesties waar het gerechtshof ’s-Hertogenbosch over moest oordelen betreffen kort gezegd de verkoop van softdrugs vanuit de coffeeshop en de deelname aan een criminele (soft)drugsorganisatie, en het al of niet opleggen van een straf voor deze feiten en voor feiten die het hof Amsterdam eerder bewezen verklaarde.
Het hof heeft in de strafzaak tegen Chess B.V., de rechtspersoon van de exploitant van de coffeeshop, op dezelfde wijze beslist.