In dit onderzoek is gekeken naar personen met vooral inkomen uit werk die al dan niet deel uitmaken van een huishouden met een inkomen onder de lage-inkomensgrens. In prijzen van 2017 kwam de grens van dit (netto) inkomen voor alleenstaanden uit op 1 040 euro per maand, voor een alleenstaande ouder met één kind op 1 380 euro en voor een paar met twee kinderen op 1 960 euro. Van de werkenden in de leeftijd van 15 tot 75 jaar maakte 2,5 procent deel uit van een huishouden met een inkomen onder de kritische grens oftewel met risico op armoede. Dat komt neer op 188 duizend personen. Het aandeel werkenden met een armoederisico is vrijwel onveranderd ten opzichte van 2016. Onder zelfstandigen zonder personeel nam het armoederisico wel toe.
Vanaf het piekjaar 2013, toen nog bijna 250 duizend werkenden te maken hadden met een inkomen onder de lage-inkomensgrens (3,5 procent) daalde het armoederisico bij zowel werknemers als zelfstandigen met personeel (zmp) en zzp’ers. In 2017 is onder zzp’ers het aandeel met een laag inkomen weer gestegen van 8,1 procent naar8,6 procent. Onder zzp’ers is het risico op armoede het hoogst.
In 2017 behoorde 0,6 procent van de werkenden (39 duizend personen) vier jaar of langer achtereen tot een huishouden met een armoederisico. Dit aandeel is vanaf 2014 vrijwel onveranderd. Bij werknemers en zzp’ers kwam het aandeel sinds 2014 jaarlijks uit op respectievelijk 0,4 en 1,9 procent. Bij zmp’ers daalde het percentage van 1,0 procent in 2014 naar 0,7 procent in 2016 en kwam uit op 0,8 procent in 2017.