De FNV roept alle Groningers die zijn gekort op de huishoudelijke verzorging op om langs te komen bij het actiepunt om hun verhaal te doen. Dat helpt de FNV met juridisch bezwaar maken tegen het korten op onder meer de huishoudelijke zorg.
De gemeente Groningen bezuinigt op dit moment fors op de huishoudelijke zorg en de begeleiding. Groningers worden gekort op het aantal uren huishoudelijke zorg zonder een goed onderzoek of een degelijke motivatie. Maureen van der Pligt: ‘In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor een goede zorgverlening voor alle Groningers, wordt de verantwoordelijkheid over de schutting gegooid bij de cliënten. Zij moeten zelf de benodigde zorg zien in te huren bij een particulier bedrijf. Hiermee wordt de WMO wet 2015 volledig miskend. Dit leidt tot schrijnende situaties.’
De FNV heeft hier al meermalen actie tegen gevoerd en de gemeente gewaarschuwd als het beleid niet zou worden aangepast. De Centrale Raad van Beroep (de allerhoogste rechter) heeft op 18 mei jl. bepaald dat Groningen niet volgens de wet handelt. Daarom moet nog dit najaar het beleid worden aangepast.
Dankzij de acties van zorgmedewerkers heeft de FNV in december 2015 goede afspraken voor zorg kunnen maken met het kabinet en de Vereniging Nederlandse Gemeenten. Zo komt er onder andere 210 miljoen euro extra voor verpleeghuizen en komt er eindelijk een bezettingsnorm voor verzorgings- en verpleeghuizen. Er komt een einde aan de race naar beneden in de thuiszorg wat betreft de prijs en arbeidsvoorwaarden; de thuiszorg krijgt er structureel 300 miljoen euro bij. De FNV wil dat dit geld ook echt naar de zorg gaat en dat de afspraken worden nageleefd.
Van der Pligt: ‘Mensen verliezen nu hun zorg in Groningen terwijl het geld er gewoon is! Het Groningse beleid komt erop neer dat een cliënt via een zogenaamde algemene voorziening zelf hulp moet regelen met korting op het uurtarief. Dit klinkt redelijk, maar de realiteit is anders. De korting is namelijk slechts voor maximaal 2,5 uur per week, terwijl veel cliënten juist meer ondersteuning nodig hebben. Juist de groep die veel beperkingen heeft en zo ontzettend afhankelijk is van maatschappelijke ondersteuning is dus hard getroffen door de werkwijze van de gemeente.'