“Had ik het maar niet gedaan”, zei De Rooy in het bivak in Semey. “De weg was zo mogelijk nóg slechter dan de special. De chassisbalk is daar alleen maar verder doorgescheurd. Maar dat is wetenschap achteraf.”
Had De Rooy de special tussen Astana en Semey in Kazachstan wel uitgereden, dan had hem dat 100 uur straftijd gescheeld. Dat is namelijk de penalty voor het niet uitrijden van de special. Was hij met een slakkengang doorgereden, dan had hij ‘slechts’ de maximale straftijd van 10 en een half uur gepakt, waarmee hij op een achterstand van iets minder dan 6 uur was gefinisht.
De Rooy reed de weg op op advies van Luc Alphand, die zich in het bivak in Semey uitgebreid verontschuldigde. De winnaar van de Dakar Rally van 2006 had ook gedacht dat de weg de beste oplossing was, maar zelfs de assistentie – toch wel wat gewend – omschreef de route als ‘600 kilometer special’. “Het spijt me verschrikkelijk voor Gerard de Rooy”, zei Alphand. “Hij had inderdaad beter de special kunnen uitrijden, maar de informatie die ik had gekregen was anders.”
Achteraf was het niet meer te veranderen, maar Gerard de Rooy baalde het meeste van de kapotte chassisbalk. “De cabine is één van onderdelen die niet nieuw zijn. Dat materiaal heeft al het meeste te lijden gehad. Dan kan het een keer kapot gaan. Eén klap te veel gemaakt. Gelukkig lig je er in de Silk Way Rally dan niet meteen uit. Als dat wel zo was geweest, had ik sowieso doorgereden. Maar hier mag ik desnoods vier dagen missen. Dan rij ik naar de weg om de schade te beperken. Zo had ik het mezelf vooraf ook voorgenomen: we rijden totdat we iets krijgen – en dat zouden we – en dan zien we wel hoe we verder gaan. Zo blijf ik er ook in staan: als we iets krijgen, rijd ik uit de special en gaan we over de weg naar het bivak. Het kan me niet schelen hoeveel ik mis, als ik maar in China in de duinen kan rijden.”
Van opgeven wil De Rooy niet horen. “We zijn hier in principe om kilometers te maken en te testen, dus dat blijven we doen. Ik heb vooraf gezegd dat we hier niet zijn om te winnen, maar een leuk dagsucces is meegenomen. Ik wil hier wel gewoon voluit rijden; de beste test is immers de wedstrijd. De etappe van vandaag hadden we hoe dan ook niet gewonnen. Dit was een typische Kamaz-proef. Ze snijden echt álles af en gaan overal vol gas dwars doorheen. Dat doe ik niet.” Voor de zesde etappe heeft De Rooy de joker ingezet, waardoor hij direct achter de top 10 mag starten.
Van Genugten doet kalm aan
Ton van Genugten was door het ‘uitvallen’ van De Rooy de enige Nederlander in het klassement van de vijfde etappe, met de tiende tijd. Van Genugten reed bewust kalm aan, omdat navigator Ferran Marco bij de crash in de vierde etappe zijn ribben had gekneusd en bij elke nieuwe klap verging van de pijn. “Applaus voor de monteurs, die de hele nacht hebben doorgewerkt om de auto weer in orde te krijgen. Dat was één reden om rustig aan te doen. De andere reden was Ferran. Ik moet toch aan mijn copiloot denken, anders haal ik de finish niet”, zei Van Genugten. “Ik heb op 70 procent gereden. Zeker in het tweede deel van de special was het allemaal niet zo spannend: lange, rechte stukken met af en toe een bocht.”
Dat hij de enige Nederlander in de uitslag was, vond Van Genugten niet leuk. “Vooral van Gerard niet natuurlijk, maar het ook jammer dat de mannen van Mammoet en Riwald eruit zijn. Dat is voor de wedstrijd niet goed.”
Ardavichus komt Murphy tegen
Artur Ardavichus finishte kort achter Ton van Genugten als elfde. De Kazak stapelde pech op pech. “Het was niet onze dag. Door een vergissing kwamen we een kwartier te laat bij de start”, vertelde navigator Serge Bruynkens. “Vervolgens bleef het gaspedaal hangen. Toen we stopten om dat te repareren, vloog een van de achterbanden in brand. De remmen worden heet en er was veel gras overal tussen blijven hangen. We hebben het zo snel mogelijk geblust, voor de hele boel in de brand ging. Voordat we verder konden, hebben we eerst overal het gras tussenuit gepeuterd. Daarna hebben we ook de Tatra van Martin Kolomy nog maar losgetrokken.”