Historische terugblik Grand Prix Frankrijk

In 1998 krijgt Nederland zijn inbreng in de Formule 1 weer terug, Jos Verstappen maakt zijn rentree bij Stewart. De tegenvallende Jan Magnussen wordt het team uitgewerkt en mag plaats maken voor Verstappen. Hij finisht de race op een onopvallende twaalfde plaats.

1999 is het jaar waarin alles anders is. Barrichello verovert in een natte training de pole position in een Stewart-Ford! Jean Alesi vertrekt in zijn thuisrace van de tweede plaats. Ook de race wordt getekend door de weersomstandigheden. Uiteindelijk is Heinz Harald Frentzen in een Jordan iedereen te snel af en wint deze 'dampende race'. Het is de tweede overwinning van het team. Op het podium vinden we een gelukkige Frentzen en een haast nog vrolijkere Eddie Jordan. En Alesi?...die is helaas al van de baan gespind in zijn Sauber.

In 2002 lijkt Kimi Raikkonen in een McLaren op weg naar zijn eerste overwinning, tot hij zich in de hairpin verremt. Schumacher krijgt niet alleen de zege in de schoot geworpen, maar ook de wereldtitel. In 2002 is de dominantie van Schumacher bijna net zo erg als nu en heeft de Duitser al na elf races de wereldtitel te pakken.

In 2003 maakte Frankrijk deel uit van de wederopstanding van Williams. Williams scoort een één-twee, de overwinning is voor Ralf Schumacher. Een jaar later is Ralf Schumacher er niet bij vanwege de blessures overgehouden aan zijn crash op Indianapolis, Marc Gené vervangt hem, maar rijdt een onopvallende race.

De race is echter wel spannend in tegenstelling tot andere races in 2004. Fernando Alonso vertrekt van pole position en levert de hele race een gevecht met Michael Schumacher. De Duitser maakt echter in tegenstelling tot zijn concurrentie vier pitstops. Met behulp van deze tactiek weet de hij toch de overwinning weer naar Ferrari te halen. Alonso wordt tweede met acht seconden achterstand. In de laatste bocht remt Rubens Barrichello, Jarno Trulli uit en komt zo op de derde plaats.

In 2005 is het eindelijk raak voor Renault, een thuisoverwinning. Het is dan inmiddels al meer dan 20 jaar geleden dat dat gebeurd is. De eer is voor Fernando Alonso, hij zet de Renault R25 op pole position en leidt de race van start tot finish. Zijn overwinning komt geen enkel moment in gevaar en Kimi Raikkonen en Michael Schumacher moeten genoegen nemen met plaats twee en drie.

De race wordt verreden over 70 ronden met een lengte van 4.411 km. Het circuit is in vele opzichten een uitdaging. Het eist veel van de coureurs en vergt veel van de banden.

Wist u dat?
- Het circuit Magny Cours in de jaren ’60 is gebouwd en in de jaren ’90, door de inspanningen van president Mitterand, klaar is gemaakt voor de Formule 1.
- Het circuit is opgebouwd uit bochten van beroemde circuits over de wereld, Nürburgring, Estoril, Imola, Adelaide.
- De rondetijden heel erg kunnen schommelen, afhankelijk van de omgevingstemperatuur.
- Jarno Trulli in 2004 vreselijk zat te slapen in de laatste bocht en zo onnodig de derde plaats afstond aan Rubens Barrichello.
- Christijan Albers vorig jaar in Frankrijk zijn eerste zware Formule 1-crash meemaakte.