'Krom toch?'

In de periode februari tot juni 2006 heeft de LVT gewerkt aan een onderzoeks en voorlichtingscampagne over het nieuwe zorgstelsel. Doel was enerzijds inzicht te krijgen in hoeverre dak- en thuislozen daadwerkelijk een zorgverzekering hebben afgesloten en tegen welke knelpunten zij zoal oplopen.

Daarnaast werd het belang van het afsluiten
van een zorgverzekering benadrukt en zonodig informatie en advies gegeven. Doel was tevens opvanginstellingen te stimuleren om dak- en thuislozen zo goed mogelijk te ondersteunen. Ook is uitgezocht welk beleid en randvoorwaarden gemeentes hebben ontwikkeld om de zorgverzekering voor dak- en thuislozen ook daadwerkelijk toegankelijk te maken.

Gedurende deze tweede campagnes is 58 gemeentes onder de loep genomen en nog eens ruim 450 daklozen geïnterviewd. Hieruit blijkt dat zeker een kwart van de geïnterviewden geen of een zodanig laag en onzeker inkomen heeft, dat zij de premie van de zorgverzekering nooit kunnen betalen. Een kwart van de geïnterviewden snapt niet hoe het zorgstelsel in elkaar zit en wat men allemaal moet doen om zich op de juiste wijze te verzekeren.

Hoewel driekwart van de geïnterviewden een basisverzekering heeft afgesloten (bij minder dan de helft gecombineerd met een aanvullende verzekering), loopt het bij een deel van hen spaak met de betaling. Het lijkt er op dat het percentage onverzekerde zal groeien richting minimaal 35 % van hen spaak met de betaling. Doordat mensen onverzekerd zijn maar toch een beroep moeten doen op zorg, een boete opgelegd krijgen, geroyeerd worden wegens wanbetaling, mede door hogere premie hun schulden op zien lopen of anderszins vastlopen op het nieuwe zorgstelsel, zal het beroep op instellingen voor maatschappelijke dienstverlening en schuldsanering oplopen.

Indien straks eenderde van de legaal in Nederland verblijvende dak- en thuislozen onverzekerd is of raakt, komen vele duizenden mensen ernstig in de problemen als zij ziek worden. Vaak is de gezondheid-stoestand van deze mensen matig tot slecht, deels als gevolg van het harde leven-op-straat, deels als gevolg van verslaving aan alcohol en drugs of psychiatrische problemen. Verwacht gevolg: grotere gezondheidsproblemen door het ontbreken van tijdige behandeling, veel onbetaalde facturen van ziekenhuizen en andere zorgverleners, emotionele schade bij de doelgroep, maatschappelijke schade en veel extra werk en kosten voor opvanginstellingen.