Medicijngebruik bij ADHD te weinig gecontroleerd

ADHD wordt steeds vaker gezien als een chronische aandoening. Het gebruik van stimulantia als Ritalin en Concerta is de afgelopen jaren dan ook sterk toegenomen. Niet alleen omdat vaker de diagnose ADHD wordt gesteld, maar vooral omdat kinderen de medicatie steeds langer gebruiken. ‘Er is maar weinig bekend over de effecten van stimulantia op de lange termijn. Juist daarom zou het verstandig zijn om het medicijngebruik regelmatig te evalueren’, aldus Faber.

Veel ouders halen keer op keer een herhaalrecept. Dat is geen ideale situatie, volgens Faber. ‘Bij een kind in de groei kan het zijn dat de dosering tussentijds moet worden aangepast. En wie weet hebben de stimulantia wel helemaal niet het gewenste effect en moet worden overgestapt op een andere behandelmethode. Daar kun je alleen achterkomen door een goede en regelmatige evaluatie van het stimulantiagebruik.’

Waarom zo’n vervolgafspraak in veel gevallen niet plaatsvindt, is niet onderzocht; maar kan liggen aan diverse factoren. Voor huisartsen die de herhaalrecepten voorschrijven is het mogelijk niet duidelijk wat er van hen verwacht wordt. Sommige ouders hebben er misschien geen behoefte aan, maar het kan ook komen door een ongunstige samenloop van omstandigheden. Een afspraak die wordt afgezegd bijvoorbeeld, waarna het er niet meer van komt een nieuwe te maken. Ook opvallend is dat de mate en de kwaliteit van het monitoren sterk afhangt van het type arts.

Volgens Faber is het belangrijk dat de ontwikkeling van ADHD kinderen die stimulantia krijgen voorgeschreven, regelmatig en zorgvuldig wordt gevolgd. Daarom zou een helder en sluitend monitoring systeem moeten worden ontwikkeld voor gebruikers van stimulantia, zodat de behandeling met deze medicatie alleen voortgezet kan worden indien er regelmatig controles plaatsvinden.

Aanleiding voor het promotieonderzoek van Faber is een rapport van de Gezondheidsraad uit 2000. Hieruit werd duidelijk dat er maar weinig bekend is over het gebruik van stimulantia bij kinderen met ADHD, terwijl het gebruik steeds meer toeneemt (van 0,6% in 1998 tot 1,2% in 2002). Dit leidde tot bezorgdheid en discussie over de toepassing van deze middelen bij kinderen. Want, hoewel veel kinderen met ADHD baat hebben bij gebruik van stimulantia, is het belangrijk dat deze niet gemakzuchtig worden voorgeschreven.