Openluchtmuseum wordt Museumpark Orientalis

Met de keuze voor een nieuwe naam stapt het museum definitief uit het verleden en maakt het duidelijk een breed, op de vraagstukken van cultuur en religie georiënteerd museumpark te zijn. De keuze voor een nieuwe naam is een logische stap. Het museum biedt al jarenlang veel meer dan de huidige naam Bijbels Openluchtmuseum suggereert.

Met een nieuwe naam draagt het museumpark actief en op positieve wijze bij aan de multiculturele problematiek. Het wil de eenheid in verscheidenheid tonen van culturen en religies, in het bijzonder die van jodendom, christendom en islam, alledrie ontstaan in het Midden-Oosten; een podium voor dialoog en discussie zijn. Dit onder het veelzeggende motto: Open your Mind.

Museumpark Orientalis is meer dan een museum: daarom museumpark, als verwijzing naar het onderscheidende van ons museum: de natuur. Het woord Orientalis verwijst naar het werkwoord oriënteren. Dat is precies wat het museum zijn bezoekers wil bieden: een oriëntatie op actuele vraagstukken van onze samenleving.

Bovendien verwijst het woord Orientalis naar de Oriënt, het Midden Oosten. De bakermat van de drie grote monotheïstische godsdiensten: jodendom, islam en christendom.

Een ander argument voor deze naam ligt in de plek zelf besloten, want het museum maakt deel uit van het Rijksmonument Landstichting, dat op grond van de uitzonderlijke oriëntaalse architectuur en decoratie, in 2003 een plaats kreeg op de lijst van beschermde monumenten. Al bijna honderd jaar kijken mensen vanuit deze plek naar het Midden-Oosten.

Het museum bestaat in 2011 honderd jaar en hoopt dan zijn ambities – een totale metamorfose van het museumpark met een unieke, internationale uitstraling – te hebben verwezenlijkt. Ter completering van het ‘duo’ synagoge en kerkhuis bouwt het museum onder andere een museummoskee, met een Arabische tuin en een Koranhuis, graag in samenwerking met moslimorganisaties in Nederland.

Het museum bouwt ook een ‘Identitytent’ waarin de bezoeker zijn persoonlijk paspoort samenstelt en tot de slotsom komt veel meer wereldburger te zijn dan hij of zij dacht.

Educatie, vooral van schooljeugd, is dan ook een belangrijke pijler van het nieuwe museumbeleid. Feitenkennis van religies, hun culturele invloed op onze jaarkalender, beeldende kunst, literatuur, architectuur, taalgebruik, eetgewoonten, verhalen en rituelen zijn belangrijke speerpunten in de museumeducatie.

Dit alles heeft, vaak onuitgesproken, nog steeds grote invloed op ons leven anno 2006. Kennis daarvan kan bijdragen tot een beter besef van je eigen identiteit en die van anderen en zo leiden tot meer onderling begrip, verdraagzaamheid en vertrouwen.