Varkens op dieet stinken een stuk minder

Uit het onderzoek blijkt dat er goede mogelijkheden zijn, om via voedingsmaatregelen de stank uit de varkensmest met 80% terug te brengen en daarmee de ammoniakemissie te verlagen. Een aangepast dieet hoeft ook niet te leiden tot een lagere groei of voerbenutting bij de varkens. Het is daarbij wel belangrijk dat goed gelet wordt op de onderlinge verhoudingen van de voedingsstoffen in het voer.

Enkele belangrijke factoren die van invloed zijn op de stank, zoals eiwitgehalte en het gehalte aan fermenteerbare koolhydraten, beïnvloeden elkaar sterk. Zo gaf een overmaat aan synthetische, zwavelhoudende aminozuren in het dieet een extra sterke en onaangename geur aan de varkensmest.

Sommige grondstoffen voor varkensvoer, zoals erwten, bonen en palmpitschilfers, zijn rijk aan zwavel en worden slecht benut, waarbij veel stankcomponenten ontstaan. Om de stank uit de varkensmest te verminderen moeten deze grondstoffen in een juiste hoeveelheid aan het voer zijn toegevoegd.

De ammoniakemissie van varkensmest kan verder nog verminderen door het ruwe eiwitgehalte in het voer te verlagen en door het toevoegen van specifieke aminozuren. Verhoging van het gehalte fermenteerbare koolhydraten in het voer zorgt voor een verdere daling van de ammoniauitstoot.

Voorzichtigheid is echter geboden bij voermaatregelen die alleen gericht zijn op een lagere ammoniakemissie. Deze verlagen niet per definitie de stank van varkensmest. Het effect daarvan kan zelfs tegengesteld zijn en een lagere ammoniakemissie geven, gevolgd door meer stank.