Vier van de tien asielzoekers zoek

Uit het rapport blijkt dat het terugkeerbeleid van de minister nauwelijks tot meer uitzettingen heeft geleid. Daarbij blijkt de minister tevens haar doelen gaandeweg het beleid te hebben bijgesteld. De nadruk is daarbij steeds meer op de eigen verantwoordelijkheid van de asielzoeker voor zijn vertrek komen te liggen. Dit is ten koste gegaan van een goede facilitering van de asielzoekers bij hun aanstaande vertrek.

Uiteindelijk wachten veel asielzoekers het uiteindelijke oordeel van de minister niet af en vertrekken met onbekende bestemming. In de praktijk betekent dat dat deze asielzoekers veelal kiezen voor een illegaal bestaan in Nederland, of in een ander land een nieuwe toekomst proberen te vinden.

Van 249 Nijmeegse asielzoekers hebben de onderzoekers kunnen achterhalen waar ze terecht zijn gekomen. Van hen zijn er 106 met onbekende bestemming vertrokken en blijken er 45 gecontroleerd te zijn vertrokken. Onder de 106 asielzoekers die zijn verdwenen, bevinden zich relatief veel ex-Ama’s, oftewel voormalige alleenstaande minderjarige asielzoekers.

Aan 108 asielzoekers is uiteindelijk alsnog een verblijfsvergunning verleend. Deze cijfers komen in grote lijnen overeen met landelijke cijfers.

In Nijmegen heeft de burgemeester in totaal 114 asielzoekers aan de minister voorgelegd omdat er sprake was zogenoemde schrijnendheid. In twintig van deze gevallen heeft de minister het verzoek van de burgemeester voor een pardon, gehonoreerd. Ook hierin blijkt het beleid van de minister overigens onduidelijk en volgens de onderzoekers ook niet consequent. Er zijn ook geen heldere criteria te ontdekken.

Opvallend genoeg heeft het relatief grote aantal asielzoekers dat met onbekende bestemming vertrekt en mogelijk een illegaal bestaan leidt, niet tot opvallende overlast, of criminaliteit geleid. Ze blijven in veel gevallen gewoon onzichtbaar.

Het rapport toont een duidelijke spanning tussen de verantwoordelijkheden van het Rijk en de gemeenten. Het toelatingsbeleid is een verantwoordelijkheid van het Rijk, waarbij de gemeente de wet moeten uitvoeren, maar de gevolgen komen op het bordje van de gemeenten.

Na de recent gehouden verkiezingen zal er echter ook een nieuw kabinet aantreden. Het college wil daarom eerst de nieuwe beleidsagenda van het nieuwe kabinet op dit punt afwachten om daarna te bekijken hoe de gemeente hierop kan reageren.