maandag, 2. april 2007 - 21:57

Risico's verontreinigd voer in 1 dag te voorspellen

Delft

TNO heeft een database ontwikkeld waarmee consumentenrisico's van verontreinigingen in veevoeder snel en realistisch te voorspellen zijn. Dit maakt een gerichte aanpak mogelijk en kan kostbare, ingrijpende maatregelen, zoals recalls van een groot aantal verschillende dierlijke producten, voorkomen.

De Voedsel en Warenautoriteit (VWA) heeft de database inmiddels opgenomen in haar calamiteitenprocedure voor de verontreiniging van diervoeder en wil deze procedure op termijn ook voorleggen aan de European Food Safety Authority (EFSA).

De database bevat wetenschappelijke informatie over de mate waarin chemische stoffen uit diervoeder terecht komen in dierlijke producten. Door de gegevens te vergelijken met consumptiecijfers van dierlijke producten en met de maximaal aanvaardbare blootstelling aan een stof, is een snelle en realistische risicoschatting mogelijk. Binnen een dag kan worden vastgesteld of en zo ja welke dierlijke producten, bijvoorbeeld producten met (orgaan)vlees, melk, eieren en/of dierlijk vet, er bij een verontreiniging uit de schappen gehaald moeten worden.

De database is ook bruikbaar als de overdracht van een stof niet bekend is. In dat geval wordt deze voorspeld op basis van de fysisch-chemische eigenschappen van een stof of op basis van de chemische groep waartoe een stof behoort. De informatie is te verfijnen naar dierlijk product, diersoort, periode van voederen en zelfs mate van verontreiniging van het voeder.

Bij verontreinigingen in diervoeder hanteerden onderzoekers en risicomanagers van nationale en internationale bedrijven tot voor kort een 'worst case' benadering. Gegevens over de overdracht van chemische stoffen naar dierlijke producten waren vaak pas voorhanden na tijdrovende lab- en dierstudies.

Bij een 'worst case' benadering gaat men er van uit dat verontreinigingen in diervoeder geheel door het dier worden geabsorbeerd en niet worden uitgescheiden. Ook wordt aangenomen dat een schadelijke stof pas na een week blootstelling een maximale concentratie bereikt in de organen. Deze benadering leidt tot maatregelen die mogelijk ingrijpender en kostbaarder zijn dan noodzakelijk. Tegelijkertijd kan men risico's juist onderschatten, bijvoorbeeld als stoffen zich ophopen in bepaalde organen.
Categorie:
Tag(s):