Gevangenisstraf en tbs voor steekpartij Sociale Dienst Zeist

De rechtbank achtte poging tot moord op twee medewerkers die met een mes gestoken werden bewezen. De aanval op de derde medewerker werd de door de rechtbank omschreven als poging tot zware mishandeling. De rechtbank ging er in dit derde geval vanuit dat de verdachte het slachtoffer niet gestoken, maar geslagen heeft met het handvat van het mes.

De rechtbank oordeelde dat de verdachte zeer sterk verminderd toerekeningsvatbaar was. De rechtbank concludeerde op basis van rapportages door deskundigen dat de verdachte ten tijde van het plegen van de misdrijven leed aan de ziekte schizofrenie.

De officier van justitie had zes jaar gevangenisstraf en tbs geëist, maar de rechtbank legde een lagere straf op. Dit omdat de rechtbank - in tegenstelling tot de officier van justitie- van oordeel dat verdachte ten tijde van de bewezenverklaarde feiten als zeer sterk verminderd toerekeningsvatbaar moest worden beschouwd en de rechtbank het geweld tegen een van de baliemedewerksters niet als poging tot moord, maar als zware mishandeling beoordeelde. De rechtbank achtte het ook onwenselijk dat de man in afwachting van een behandeling nog geruime tijd in detentie moet doorbrengen.

De rechtbank benadrukte dat het handelen van de verdachte zeker niet - zoals door de raadsvrouwe op de zitting was gezegd - aan de handelwijze van de medewerkers van de Sociale Dienst zelf te wijten was. De handelwijze van verdachte viel volgens de rechtbank 'op geen enkele manier te rechtvaardigen.'

Volgens de rechtbank is het leed dat de verdachte bij slachtoffers - maar ook bij hun collega's die hiervan getuigen waren - heeft aangericht onbeschrijfelijk. Ook bij andere medewerkers van Sociale Diensten, CWI's, UWV's en andere publieke dienstverleners heeft de verdachte gevoelens van angst en onveiligheid teweeg gebracht. 'Zij zijn immers ook werkzaam op een voor het publiek toegankelijke plek en worden daar vaak geconfronteerd met agressie en geweld.'