vrijdag, 30. mei 2008 - 14:07

Kind oudere vader leeft langer

Groningen

Kinderen van oudere vaders leven langer. Dat komt omdat vaders op hogere leeftijd door een nog onbegrepen mechanisme hun kind tijdens de verwekking een langere telomeerlengte geven. Telomeren zijn de uiteinden van chromosomen en essentieel voor de bescherming van ons DNA. Dat meldt het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde zaterdag 31 mei in een onderzoek naar telomeren en biologische veroudering bij hart- en vaatziekten.

Cardioloog prof. dr. D.J. van Veldhuisen, arts-onderzoeker J. Huizen, klinisch farmacoloog prof. dr. W.H. van Gilst en onderzoeker dr. P. van der Harst van het Universitair Medisch Centrum Groningen ontdekten dat de lengte van telomeren bij geboorte voor meer dan 80% is bepaald door de telomeerlengte van de ouders en de leeftijd van de vader.

Telomeer
Een telomeer is te vergelijken met het plastic uiteinde van een veter. Bij iedere deling rafelt het uiteinde een stukje uit en uiteindelijk kan de cel niet meer delen en sterft. Hoe langer dus de telomeer, hoe groter de kans op het behalen van een hogere leeftijd. Menselijke cellen bereiken dit stadium na zo'n vijftig, zestig delingen.

Als de telomeerlengte behouden blijft, kan de cel zich blijven delen zonder dood te gaan. Onder de microscoop is een telomeer zichtbaar als een oplichtend puntje. Blootstelling aan schadelijke factoren zoals roken en stress leiden tot bijkomende telomeerverkorting.

Vrouwen leven langer
Volgens de onderzoekers blijken telomeren bij vrouwen langer dan bij mannen. Mogelijk door het beschermend effect van de vrouwelijk hormonen oestrogenen. Ook neemt de telomeerlengte gedurende het leven bij mannen waarschijnlijk sneller af dan bij vrouwen.

Bij het volgen van een groep jonge mensen zagen de onderzoekers dat er een snellere telomeerverkorting werd gezien bij mensen met gewichtstoename in vergelijking met degenen die niet zwaarder werden.

Het onderzoek naar de werking van telomeren is van belang omdat met de uitkomsten hiervan nieuwe wegen worden geopend voor telomeerverlengende of –stabiliserende gentherapieen.

Verder kunnen bepaalde medicijnen voor meer doelen worden ingezet. Zo is bekend dat statinen die met name worden voorgeschreven bij een te hoog cholesterolgehalte ook een telomeerbeschermende werking hebben doordat ze het verlies van essentiële telomeereiwitten tegengaan.

Daarnaast zijn er behandelingen denkbaar waarbij stamceltelomeren op kweek worden verlengd die daarna kunnen worden gebruikt voor hartpatiënten. Volgens de onderzoekers moet de toekomst uitwijzen of behandeling met telomeerlengte-therapie een rol krijgt in de behandeling van patiënten met hart- en vaatziekten.
Categorie:
Tag(s):