Er zijn in Nederland duizenden mensen die geen hulp krijgen voor hun dwangstoornis. Een dwangstoornis is een psychische ziekte waarbij normale dwangmatige eigenschappen (zoals het wassen van je handen) overgaan naar ziekelijke dwang (het schrobben van je handen tot bloedens toe).
Ongeveer 2,6 procent van de totale Nederlandse bevolking (400.000 mensen) heeft een dwangstoornis. Schoonmaakdwang en controledwang zijn het meest bekend. Zo'n stoornis verdwijnt niet vanzelf. De kans is zelfs groot dat de dwang erger wordt. De (maatschappelijke) problematiek van deze verborgen stoornis is groot.
Hoe het komt dat patiënten met dwangklachten geen hulp zoeken is nog onbekend. Volgens het Fonds Psychische Gezondheid is het onder andere een groot probleem dat mensen zich schamen voor hun klachten. 'Bij een dwangstoornis voeren mensen handelingen uit die eigenlijk niet nodig zijn. Dat weet een patiënt ook. Hij verbergt daarom zijn ziekte voor de buitenwereld. Ook is de drempel groot om met deze 'gekke symptomen' naar de dokter te gaan,' aldus het Fonds.
maandag, 6. oktober 2008 - 9:50
Klein aantal mensen zoekt hulp bij dwangstoornis
Amsterdam
Slechts één op de vijfenzeventig mensen met ernstige dwangklachten gaat naar de huisarts. Dat blijkt uit de resultaten van onderzoek onder 600.000 huisartsen. Een zorgwekkende situatie want het gaat hier om een ernstige psychische ziekte die wél goed te behandelen is.
Categorie:
Tag(s):