Blijkbaar houdt men in Tilburg toch niet zo van kou. Een paar weken geleden toonde Willem II zich nog een meester in het uitbuiten van slechte omstandigheden, toen het in de sneeuw overtuigend afrekende met een machteloos FC Groningen. Maar sinds die triomf gaat het louter diminuendo met de ploeg van Andries Jonker; een trend die parallel loopt met de daling van de temperatuur. De nederlaag tegen NEC betekende voor de Tilburgers alweer de derde verliespartij op rij.
De thuisclub begon evenals de bezoekers rustig aan de wedstrijd. Voor beide clubs leek de prioriteit te liggen bij intact houden van de organisatie en het maken van strategisch nuttige overtredingen; het resultaat was het type behoudende openingsfase, dat je op de Nederlandse velden wel vaker aantreft. Helaas voor de toeschouwer bleef dat wedstrijdbeeld niet beperkt tot het begin van de wedstrijd. Vrijwel de gehele eerste helft werd gekenmerkt door traag en weinig vermakelijk spel.
Met het rustisgnaal al in zicht begon NEC beetje bij beetje aan dat evenwicht te knagen, vooral dankzij de ijzersterke dribbels van Rachid Bouaouzan, die zijn beste wedstrijd van het jaar speelde. In de 43ste minuut was het raak. Doelman Michael Aerts bracht in eerste instantie redding op een schot van Youssef El-Akchaoui, maar zag de bal via zijn handen bij Bas Sibum belandden, die Jhon van Beukering aanspeelde. De spits zorgde van dichtbij voor de 1-0.
De reactie van Willem II kwam na de pauze. De ploeg verliet de vertrouwde stellingen en begon achterin meer ruimte weg te geven, tot vreugde van de rappe aanvallers van NEC, die naar hartenlust aan het counteren sloegen. De 2-0 volgde na een uur spelen, toen Bouazaoun zichzelf met een kapbeweging achter zijn standbeen vrijspeelde en de bal achter Aerts schoof.
NEC kreeg vervolgens een handvol mogelijkheden om de voorsprong nog verder uit te breiden, maar het was de thuisclub dat tien minuten voor het einde iets terug deed. Met een gemikte kopbal luidde Rens van Eijden een interessante slotfase in, waarin Willem II ongetwijfeld zijn hoop vestigde op een treffer van topscorer Frank Demouge. Maar dit keer kon ook hij, de meester van het opportunisme, het zwakke aanvalsspel van zijn ploeg niet verbloemen. En dus zakken de Tilburgers weer terug naar het vertrouwde rechtterrijte, terwijl NEC de aansluting heeft gevonden met de subtop. Waarschijnlijk het hoogst haalbare voor de club van Mario Been.
