donderdag, 29. mei 2008 - 23:58

Robben slaagt voor examen, Mathijsen zakt

(Elfvoetbal) Een goede eerste helft met een prachtige goal, een mindere tweede met veel wissels. Dat kregen de 33.000 toeschouwers in het Philips Stadion te zien tijdens Nederland – Denemarken. De 1-1 uitslag was terecht, maar dat was niet het belangrijkste. De bondscoach zal vooral wat wijzer geworden zijn met het oog op de uiteindelijke basisopstelling.

Marco van Basten begon verrassend met André Ooijer als rechtsback en Joris Mathijsen in het centrum van de verdediging. Het was gezien de eigen woorden van de bondscoach logischer geweest als Wilfred Bouma zich opnieuw had mogen bewijzen. De Utrechter was namelijk naar eigen zeggen van plan om steeds meer naar een vast elftal te streven. Het goed opererende centrale duo Bouma - Heitinga na één duel al uit elkaar halen, strookt niet met die uitspraak.

Bovendien was het ook niet raar geweest, als Mario Melchiot zich had mogen bewijzen. De van een liesblessure herstelde rechtsback kreeg deze week de voorkeur boven Khalid Boulahrouz. De Kannibaal werd naar huis gestuurd, terwijl hij tegen de Oekraïne nog mocht invallen. De vraag rijst wanneer Melchiot dan aan de bak moet. In de laatste oefeninterland tegen Wales van aanstaande zondag lijkt het logischer om voor het laatst met de vaste formatie te oefenen. Al kun je met deze bondscoach nooit van zekerheden uitgaan.

Verder startte Oranje zoals verwacht, dus met Edwin van der Sar, Heitinga, Giovanni van Bronckhorst als linksback, Demy de Zeeuw, Orlando Engelaar, Wesley Sneijder, Rafael van der Vaart, Arjen Robben en Ruud van Nistelrooij. Zij – op Robben na omdat Robin van Persie nog niet fit is – hoeven zich geen zorgen te maken over hun plaats in de basiself. Voor Mathijsen en Robben betekende het des te meer een belangrijk examen. Een slecht optreden tegen de Denen zou de twijfels over dit duo wel eens kunnen doen toenemen.

Wat dat betreft kwam Robben er dankzij een assist in de eerste helft net iets beter van af dan Mathijsen. Verdedigend was het allemaal wel okee wat de Goirlenaar liet zien, maar opbouwend was de linkspoot minder dan zijn concurrent Bouma. Te vaak koos Mathijsen voor het risicoloze balletje breed naar de back. Tweemaal zocht hij in de eerste helft de diepte bij de doorgeschoven André Ooijer. Eén keer leverde de pass direct gevaar op, de ander keer belandde de bal in de tribune. Dat is een te summier gemiddelde.

Robben was ongeveer net zo vaak gevaarlijk als dat hij zich doodliep. De aanvaller is behendig, maar strandde regelmatig oog in oog met twee tegenstanders. Hij koos vervolgens voor de blinde voorzet, maar Robben was zo snel dat die in niemandsland viel. De spits had gewoonweg geen tijd genoeg om in de zestienmeter te arriveren.

In de 36ste minuut was eindelijk eens te zien waar het constante gerouleer voorin goed voor is. Ruud van Nistelrooij stond als rechtermiddenvelder de linksback van Denemarken af te dekken. Net op het moment dat iedereen zich afvroeg wat de centrumspits daar aan het doen was, kwam Oranje in balbezit. Twee combinaties lag de bal in het netje: Van Nistelrooij had zich door zijn teruggetrokken rol genoeg ruimte verschaft om op te stomen en op tijd de assist van Robben in ontvangst te nemen. Volkomen terecht vierde Nederland deze wonderschone treffer met verve.

Ook de tweede helft begon met een surprise. Nigel de Jong viel in als rechtsback, terwijl Melchiot nog aan het warmlopen was. Het toonde andermaal aan dat de rol van de speler van Wigan Athletic voorlopig erg vaag is.

Helaas voor Mathijsen viel hij in het tweede deel ook verdedigend gezien door de mand. Twee keer liet de verdediger Nicklas Bendtner ontsnappen, de laatste maal kostte slap ingrijpen een treffer. Bendtner mocht op een meter afstand van Van der Sar kappen en draaien en de inlopende Christian Poulsen bedienen: 1-1.

Toch gaat het te ver om de goal te wijten aan persoonlijke falen van Mathijsen. Oranje had als collectief ook even geen antwoord op het 3-4-3 systeem wat de Denen hanteerden bij balbezit na het startsignaal van de tweede helft. Na het inbrengen van breekijzer Jan Vennegoor of Hesselink, werkpaard Dirk Kuijt en de onvoorspelbare Ryan Babel werd het spel van Oranje weer wat beter, maar het niveau van de eerste helft bereikten de internationals niet meer. De krachten waren uit de benen gestroomd en de verrassing van het 4-2-3-1 systeem was weg.

Van Basten is in ieder geval weer wat wijzer geworden. Namelijk dat Mathijsen op dit moment niet de juiste kompaan is van Heitinga en dat Robben bij vlagen weer zijn oude vorm tentoonstelde. Wat dit betekent voor de wedstrijd tegen Wales en de definitieve basisopstelling, zal de komende dagen moeten uitwijzen.
Categorie:
Tag(s):