OM eist in hoger beroep 14 jaar cel voor kerkhofmoord

Het OM is van oordeel dat verdachte met voorbedachte raad de vrouw om het leven heeft gebracht en er dus sprake is van moord. `Het slachtoffer is door slagen met een stuk marmer, afkomstig van een graf, om het leven gebracht. Dat marmer lag niet in de onmiddellijke omgeving van het bankje waarop het slachtoffer heeft gezeten. Aannemelijk is dat dit stuk marmer door de verdachte is opgehaald. Daarna moet verdachte zijn teruggelopen met het marmer en heeft hij met dat stuk marmer al dan niet direkt op het hoofd van het slachtoffer geslagen. Aannemelijk is verder dat de eerste klap niet onmiddellijk tot de dood heeft geleid. Daarna moet er in ieder geval nog één keer op haar hoofd zijn geslagen', aldus het OM.

De feiten leiden tot de gevolgtrekking dat in de visie van het OM verdachte vòòr de beide slagen voldoende tijd heeft gehad om na te denken en zich rekenschap te geven van de gevolgen van zijn voorgenomen daad. Zelfs na het toebrengen van de eerste slag heeft hij tijd gehad om na te denken alvorens een tweede slag toe te brengen. Hij heeft dus gehandeld na kalm beraad en rustig overleg en dus met voorbedachte raad.

Bij de strafeis heeft het OM meegewogen, naast het enorme leed dat verdachte de nabestaanden van het slachtoffer heeft bezorgd, dat verdachte ook verantwoordelijk kan worden gehouden voor mishandeling van het slachtoffer en het over geruime tijd verkopen, afleveren en verstrekken van cocaïne aan verslaafde gebruiksters, veelal in ruil voor seks.

Ook is verdachte eerder terzake van geweldsdelicten met politie en justitie in aanraking geweest. Dit alles leidt ertoe dat het OM in hoger beroep een hogere straf eist dan dan bij de rechtbank is geëist en opgelegd.

De rechtbank veroordeelde de verdachte eerder tot een gevangenisstraf van 12 jaar conform de eis van de officier van justitie. De verdachte stelde hoger beroep in tegen de uitspraak.