Pechvogels worden op Dierendag toch nog geluksvogels

Deze zichtbaar gehavende kippen zaten twee jaar lang opgesloten in kleine kooien met draadgazen bodems. Het was hun taak om eieren te leggen.
De mensen die de kippen adopteren hebben zich daarvoor aangemeld via de website www.redeenlegkip.nl. Zij komen van heinde en ver om in hun eigen tuin deze pechvogels alsnog een goed en lang leven te geven. Hierdoor kunnen deze uitgebuite dieren, wiens ellendige leven anders wreed zou zijn beëindigd als soepkip in het slachthuis, eindelijk als echte kippen gaan leven.

Wat doet Red een Legkip

Wanneer legkippen, omdat ze minder eieren gaan leggen, naar de slacht gaan om als soepkip te eindigen, biedt Red een Legkip de pluimveehouder voor hetzelfde bedrag dat hij anders krijgt voor de slacht voor een aantal kippen een alternatief. Het aantal kippen dat Red een Legkip vrijkoopt is afhankelijk van het aantal adoptieaanmeldingen dat ze via haar website www.redeenlegkip.nl binnen krijgt.

De geredde kippen worden altijd eerst naar een opvang gebracht om bij te komen en om indien nodig daar medisch behandeld te worden. Wanneer de kippen er aan toe zijn om naar hun nieuwe huis te gaan krijgen de adoptanten, die van te voren hebben aangegeven de kippen een goed en lang leven te willen geven, de uitnodiging om hun adoptiekippen daar af te halen. Kippen die nooit als kip hebben mogen leven omdat ze hun hele leven nog geen daglicht hebben gezien, niet konden scharrelen, zich niet konden terugtrekken en zich op draadgaas moesten zien te handhaven, krijgen door dit nieuwe initiatief eindelijk de kans om te voelen hoe het is om als een echte kip te leven in vrijheid.

Red een Legkip is een initiatief van stichting Comité Dierennoodhulp, dat enkel werkt met vrijwilligers die met liefde hun tijd en energie steken in het werken aan een mooi en lang leven voor o.a. deze kippen. Schrijfster en kunstenares Charlotte Mutsaers is ambassadeur van Red een Legkip.

Miljoenen legkippen lijden een ellendig leven

Al wordt weliswaar in 2012 in Nederland de legbatterij verboden, in de verrijkte kooi en de koloniehuisvesting die dan nog wel jarenlang wordt toegestaan is een kip niet veel beter af. De dieren krijgen daarin slechts een heel klein beetje meer ruimte. Nog altijd zitten ze opgesloten in een kooi met een draadgazen bodem en kunnen ze niet hun belangrijkste levensbehoefte vervullen: scharrelen. Frustratie en onderlinge irritatie veroorzaken pikgedrag en zelfs levend kannibalisme.

Ook in de overige huisvestingssystemen van bedrijfsmatig gehouden legkippen (o.a. scharrelkippen, vrije uitloopkippen en biologische kippen) hebben de dieren vaak geen leuk en zeker geen lang leven. Onderling pikgedrag en kannibalisme vinden helaas ook daar plaats omdat de kippen te dicht op elkaar zitten, zich vervelen en zich als het nodig is niet of nauwelijks kunnen verschuilen.