'Te veel mensen krijgen psychiatrische behandeling'

Verhaak pleit voor een onderscheid tussen patiënten met ernstige psychische klachten en patiënten die ‘slechts’ verschijnselen hebben die daar op lijken. De eerste groep moet de juiste behandeling krijgen, de tweede groep heeft meer baat bij een benadering vanuit de huisartspraktijk. Een diagnose ‘depressie’ kan er bij deze groep namelijk toe leiden dat zowel patiënten als hun omgeving zich gaan gedragen naar die diagnose. De diagnose krijgt een onafhankelijk bestaan. De patiënt moet afwachten of de medicatie of therapie effect hebben. Wanneer dit niet werkt, kan het gevoel van machteloosheid toenemen. Wanneer het wel werkt is het de vraag wanneer de patiënt weer zonder kan.

De rol van de huisarts als vertrouwde hulpverlener blijft bij dit onderscheid cruciaal. De huisarts dient hiervoor dan wel ondersteuning te hebben van praktijkondersteuners en eerstelijnspsychologen, maatschappelijk werkenden en sociaal psychiatrisch verpleegkundigen. ‘Wellicht noemen we deze combinatie in de nabije toekomst wel een ‘Basis-GGZ’, aldus Verhaak. ‘Een erg interessante onderzoeksvraag is dan vervolgens, tot welke mate van ernst deze Basis-GGZ met kortdurende behandeling psychische problematiek aankan, en waar verwijzing naar de echte specialist geïndiceerd is’.