De eerste griepvaccins dateren uit 1945 en werden gemaakt als heel-virus vaccins. Hierbij wordt het griepvirus in grote hoeveelheden gekweekt en inactief gemaakt. Het virus is op deze manier niet meer ziekteverwekkend, maar activeert wel het immuunsysteem om antistoffen tegen het virus te maken. Een nadeel van de oude griepvaccins was dat ze vooral bij kinderen nogal eens bijwerkingen veroorzaakten. In de jaren zeventig kwamen nieuwe technieken beschikbaar om vaccins te produceren op basis van slechts een deel van het virusmateriaal. Deze vaccins zijn inmiddels gangbaar geworden en worden gebruikt voor de jaarlijkse griepvaccinatie.
Terug naar de oude formulering
UMCG-onderzoeker Felix Geeraedts is terug gegaan naar de oude formulering van heel-virus vaccins en maakte ze met moderne technieken. In een onderzoeksmodel toonde hij aan dat heel-virus vaccins een sterkere en kwalitatief betere immuunreactie geven, dan de gangbare vaccins op basis van een deel van het virusmateriaal.
Geeraedts concludeert dat heel- virus vaccins daardoor beter geschikt zijn voor gebruik tijdens een grieppandemie, dan de nu gangbare vaccins. Bovendien kunnen ze in een lagere dosis worden gegeven, dan de gangbare vaccins. “In vergelijking met vroeger kunnen we vaccins tegenwoordig heel zuiver maken. Daarom verwachten we niet dat met een heel-virus vaccin dezelfde bijwerkingen optreden als vroeger,” aldus Geeraedts.
In een rapport uit 2006 van de WHO, de Wereldgezondheidsorganisatie, wordt een omschakeling naar de productie van heel-virus vaccin als een reële mogelijkheid gezien om de wereldwijde beschikbaarheid van griepvaccins te vergroten.
