Rijksmuseum blij met 'Schreeuwend kind'

Anonieme schenker
Het beeld, dat een belangrijk nieuw facet toevoegt aan het oeuvre van deze veelzijdige kunstenaar, werd door een schenker die anoniem wil blijven aan het Rijksmuseum gegeven.

Het is een bijzonder expressief gesneden houten kopje van een schreeuwend kind dat op zijn voorhoofd gestoken wordt door een bij. De voorstelling verwijst naar een bekend verhaal uit de klassieke Oudheid, waarin het liefdesgodje Cupido, nadat hij honing uit een bijenkorf stal, door een bijenvolk achterna werd gezeten en gestoken.

Zijn moeder —de liefdesgodin Venus — troost hem, maar houdt hem tegelijkertijd een spiegel voor: als de steek van een kleine bij al zo’n pijn veroorzaakt, hoe pijnlijk zal het niet zijn wanneer Cupido’s pijlen een hart doorboren? De moraal is dat de liefde zoet is als honing, maar het liefdesverdriet hartverscheurend.

Daarnaast is het Schreeuwend kind een vroeg voorbeeld van de belangstelling van een beeldhouwer voor extreme gelaatsexpressies en de weergave van emoties.

Conservator beeldhouwkunst Frits Scholten: ‘Het meest expressieve beeld uit de Gouden eeuw dat ik ken’ en ‘Het beste bewijs van de vitaliteit en innovatieve drang van de Nederlandse beeldhouwkunst, amper vijftig jaar na de Beeldenstorm.’

Het Schreeuwend kind stamt uit omstreeks 1615. Het werd voor het laatst gezien op een veiling in 1897 en was sindsdien spoorloos. Uit een 18de-eeuws etiket op de achterzijde blijkt dat het ooit werd beschouwd als een werk van Michelangelo.

Na de heropening in voorjaar 2013 zal het Schreeuwend kind permanent te zien zijn in het nieuwe Rijksmuseum.